Απέναντι από τη Σάμο...

Από τα μέσα Σεπτεμβρίου το Αγαθονήσι φιλοξενεί 58 μετανάστες. 37 άνδρες, 10 γυναίκες και 11 παιδιά. Στην πλειοψηφία τους Σύριοι, Μαροκινοί και Αλγερινοί. Ένας Ιρανός, 2-3 Πακιστανοί και 2 Αφγανοί. Έτσι τουλάχιστον δήλωσαν.

Έφτασαν όλοι μαζί στις ανατολικές ακτές του νησιού και αποβιβάστηκαν από την ίδια βάρκα. Ο διακινητής τους δεν κρύφτηκε στα ορεινά του νησιού όπως γράφτηκε. Ίσως να είναι ανάμεσά τους, ίσως πάλι να τους άφησε στα μισά για να συνεχίσουν μόνοι τους το ταξίδι προς την Ευρώπη. Το συνηθίζουν αυτό οι Τούρκοι διακινητές. Τελευταία μάλιστα έπεσαν και οι τιμές. 2000 το κεφάλι είναι πια ταρίφα, κάποτε η θάλασσα ήταν ακριβή. Ο Ευάγγελος Κόττορος, δήμαρχος για δεύτερη τετραετία, κρατάει «ημερολόγιο». «Από το 2008 ως το 2010 πέρασαν από εδώ 20.000 μετανάστες. Αυτή ήταν όμως η πρώτη άφιξη του νέου κύματος. Το κύμα από τη Συρία έχει ξεκινήσει εδώ και δύο μήνες. Έπληξε όμως κυρίως το Φαρμακονήσι και τη Σύμη. Εκεί, οι αποβιβάσεις είναι καθημερινές».

Κέντρο υποδοχής δεν υπάρχει βέβαια ούτε στη Σύμη, ούτε στο Φαρμακονήσι, ούτε στο Αγαθονήσι, ούτε και σε κανένα νησί των Δωδεκανήσων. Για να δει κανείς κέντρο υποδοχής πρέπει να φτάσει μέχρι τη Σάμο. Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι φασαρίες στο νησί.
Αρχικά οι μετανάστες ήταν στη δικαιοδοσία του λιμενικού από όπου και συνελήφθησαν. Χρειάστηκαν δυο μέρες για να περάσουν στη δικαιοδοσία της αστυνομίας. Πέρυσι, η δύναμη του σταθμού ήταν τρία άτομα, φέτος δύο. Ο ένας αστυνομικός αποσπάστηκε κι έτσι ο μοναδικός αστυνομικός του νησιού «παρέλαβε» 58 «λαθραίους».
Οι μετανάστες άρχισαν να γδύνονται στο λιμάνι, να μπαίνουν στις αυλές των σπιτιών, να αφοδεύουν  μπροστά στα σπίτια. «Προκαλούν. “Εκβιάζουν”, κατά κάποιο τρόπο τη μεταφορά τους. Εμείς οι νησιώτες, είμαστε άνθρωποι φιλόξενοι. Τους δώσαμε ότι μπορούσαμε κι ας είναι δύσκολοι καιροί. Θέλουν με  το ζόρι να μας κάνουν ρατσιστές;», λέει ο δήμαρχος.
Τον χειμώνα οι μετανάστες  έμεναν στον αστυνομικό σταθμό. Τώρα όμως που επιδιορθώνονται οι ζημιές του κτιρίου διανυχτερεύουν στην ύπαιθρο, 100 μέτρα από το λιμάνι. «Άρχισε να κάνει και κρύο, χώρια η υγρασία...», θα πουν οι κάτοικοι.
Το πρωινό πλοίο τους αναστάτωσε. Αγνοώντας τις αρχές και πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία του ελέγχου και των δακτυλικών αποτυπωμάτων, προσπάθησαν να μπουν στο ''Νήσος Κάλυμνος'' και να φύγουν για Σάμο. Συγκρούστηκαν με αστυνομικός, λιμενικούς και κατοίκους που προσπάθησαν να τους σταματήσουν. Ένας μετανάστης  γαντζώθηκε στον καταπέλτη.  Από 1η Αυγούστου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου στα θαλάσσια σύνορα συνελήφθησαν 831 αλλοδαποί.
Δεν είναι το πρώτο μεγάλο γκρουπ μεταναστών που υποδέχονται οι Αγαθονησιώτες. Τον Ιούνιο του 2009, το Αγαθονήσι των 150 κατοίκων φιλοξένησε 193 άτομα από το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη και την Σομαλία. Ήταν τότε που οι εθνοφύλακες του νησιού παρέδωσαν τα όπλα τους.
Το ημερολόγιο του δημάρχου είναι γεμάτο ημερομηνίες και αριθμούς.
«12 Μαρτίου, 85 άτομα  -Όλοι Σομαλοί και Αφγανοί, δύο γυναίκες και έξι παιδιά.
29 Μαρτίου, 162 άτομα».
Οι διακινητές έχουν μέθοδο. Ξέρουν πότε «αδειάζει» ο σταθμός για να στείλουν το επόμενο γκρουπάκι. Πολλές φορές όταν το λιμενικό πλησιάζει σκίζουν την βάρκα για να θεωρηθούν ναυαγοί. Πνιγμοί, τραυματισμοί…  «Ούτε ξέρουν που τους πηγαίνουν. Πατάν το πόδι τους στο Αγαθονήσι και γυρεύουν την Ομόνοια. Elis island γίναμε», λένε οι κάτοικοι του χωριού.
Τον Ιούνιο στο Αγαθονήσι ψήφισαν 133. 60 Νέα Δημοκρατία, 20 ΠΑ.ΣΟ.Κ, 15 ΣΥΡΙΖΑ, 6 Χρυσή Αυγή. Πόσους μετανάστες χωράει η Ελλάδα, ρωτάω τον δήμαρχο. «Τι να σου πω; Να σου πω ούτε έναν παραπάνω; Ας μιλήσω καλύτερα για το νησί μου. Έχουν σκεφτεί όλοι αυτοί, ότι το νερό κοστίζει 8 ευρώ το κυβικό; Χρυσάφι πληρώνει το κράτος για να το μεταφέρουμε από τη Ρόδο. Τα νησιά λοιπόν δεν αντέχουν αυτά τα «κύματα» των μεταναστών. Σέβομαι τους ανθρώπους και τα δικαιώματά τους αλλά κάτι πρέπει να γίνει! Ας αρχίσουν από την γραφειοκρατία. Οι διαδικασίες πρέπει να συντομεύσουν. Ας επέμβει η Διεθνής Κοινότητα. Δεν βλέπουν ότι η Ελλάδα σηκώνει ένα βάρος μεγαλύτερο από αυτό που αντέχει».
Τα καλά νέα για το Αγαθονήσι είναι ο τουρισμός φέτος πήγε καλά. Το λιμάνι γέμισε με σκάφη, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια είχαν πληρότητα (120 στον αριθμό) και η αγορά κινήθηκε. Και τον Σεπτέμβρη μέχρι και τα βιβλία έφτασαν στο νησί. Μένει μόνο να φτάσουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές. Τους υποσχέθηκαν ότι μέχρι την Παρασκευή το θέμα θα έχει λήξει και οι 12 μαθητές του νησιού θα μπουν κανονικά στις τάξεις.
Ο δήμαρχος λέει πως οι γείτονες έχουν σταματήσει τις υπερπτήσεις. Την ίδια στιγμή στο διαδίκτυο αναπαράγεται το ερώτημα του βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Μπουλέντ Τεζτζάν, σχετικά με την «ελληνική κατοχή σε τουρκικά νησιά».
Τι άλλο να σας πω για το Αγαθονήσι; Ένα αγροτικό ιατρείο, μία ενορία, ένα δημοτικό πρατήριο καυσίμων και ένα δημοτικό αρτοποιείο –με συμβολική μίσθωση στον ιδιώτη που θα το αναλάβει! Το νησί μάλλον πήρε το όνομά του από την πραότητα των κατοίκων. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται ο εξερευνητής Πίρι Ρέις. Μια άλλη εκδοχή θέλει απλά το «Αγκαθονήσι» να έχασε το «κ» του! Ο Θουκυδίδης το έλεγε Τραγαία, δηλαδή Κατσικονήσι και οι Ιταλοί Γαιδουρονήσι, από το σχήμα του νησιού που θυμίζει γάιδαρο.
Οι κάτοικοι είναι κυρίως γεωργοί, κτηνοτρόφοι και ψαράδες. Ο χάρτης του χρήματος κατέταξε μάλιστα τους Αγαθονησιώτες στους φτωχότερους έλληνες, μαζί με τους κατοίκους της  Οργάνης Ροδόπης και  τους κατοίκους των Λειψών. Οι ίδιοι παινεύονται για την –ελεύθερη- κτηνοτροφία τους που δίνει κρέας και γαλακτοκομικά αρίστης ποιότητας, για την τσιπούρα και το λαυράκι τους, αλλά κυρίως για τη φάβα, που -όπως λένε- ξεπερνά κι αυτή της Σαντορίνης! «Μακάρι να κρατούσαμε και τους νέους στο νησί…», λένε οι αγρότες.
Ένα πρωί είχα ακούσει τον δήμαρχο στο ραδιόφωνο. Φώναζε πως αν δεν βρεθεί λύση οι κάτοικοι θα πάρουν τα όπλα. Στο τηλέφωνο ήταν πιο ήρεμος. Ένα βράδυ που τον έψαξα ξανά «έπεσα πάνω» στο γιό του. «Ο Δήμαρχος κατέβηκε στο λιμάνι να δει αν είναι όλα καλά με τους μετανάστες. Κάθε βράδυ εκεί είναι». Τις επόμενες μέρες, οι 58 μετανάστες λογικά θα φύγουν από το νησί, πρέπει να βρεθεί χώρος στην προβλήτα γιαυτούς που θα έρθουν...


Πηγή: Ρεπορτάζ της Βελίκας Καραβάλτσιου στο protagon.gr