Συρρέουν κατά παρέες κάθε χρόνο την Κυριακή της δεύτερης Αποκριάς στον όμορφο Μαραθόκαμπο. Και χθες τα "Φρατζόλια" τήρησαν πιστά το έθιμο!
Από την αίθουσα του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου άρχισαν, ως είθισται, την «παρέλασή τους» στις ρούγες του χωριού, μέσα σε τρελό κέφι.
Σε γειτονιές, πλατείες και καφενεία έδωσαν τη δική τους "παράσταση", με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
Στο τέλος κατέληξαν πάλι στη λέσχη του Συλλόγου όπου το γλέντι "απογειώθηκε" με ζωντανή μουσική, με τα λεγόμενα «αδιάντροπα» αποκριάτικα τραγούδια που κανείς δεν κοκκινίζει ακούγοντάς τα, με χορό, μεζέδες και άφθονο κρασί μέχρι πρωίας.
Η λέξη «Φρατζόλια» πιθανότατα προήλθε από τη φράντζα, που σημαίνει στόλισμα. Τα δε Διονυσιακά δρώμενα στο τοπικό αυτό «καρναβάλι» είναι συνέχεια μιας μακρόχρονης λαϊκής παράδοσης που φτάνει σύμφωνα με κάποιες γνώμες στα αρχαία «Ανθεστήρια» κατά τα οποία οι πρόγονοί μας γιόρταζαν τον ερχομό της Άνοιξης με ό,τι αυτή φέρνει στη ζωή και τη διάθεση των ανθρώπων, αλλά ταυτόχρονα ήταν και μια γιορτή αφιερωμένη στους νεκρούς.
Συγκεκριμένα, οι αρχαίοι πρόγονοι πίστευαν ότι κατά τη δεύτερη μέρα των Ανθεστηρίων άνοιγαν οι πύλες του Άδη και οι νεκροί ανέβαιναν στον Απάνω Κόσμο όπου παρέμεναν για τρεις μέρες. Σ' αυτό το διάστημα, θέλοντας να παραστήσουν τους πεθαμένους που κυκλοφορούσαν κρυφά ανάμεσα στους ζωντανούς, πολλοί μεταμφιέζονταν και συμπεριφέρονταν αλλόκοτα χορεύοντας και πηδώντας. Οι άνθρωποι γύρω τους τούς έκαναν μεγάλες τιμές και τους τάιζαν «πανσπερμία», ένα παρασκεύασμα από σπόρους δημητριακών και όσπρια που θυμίζει τα κόλλυβα των μνημόσυνων και του Ψυχοσάββατου.
ΠΗΓΗ: Πολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος Φίλων Μαραθοκάμπου/Facebook