.png "English"){kind=small}
Εν όψει του νέου έτους 2015 ο Μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας κ.
Ευσέβιος εξέδωσε μήνυμα προς τον λαό των νησιών μας. Στο μήνυμα αυτό
αναφέρει τα
εξής:
"Αγαπητοί μου Αδελφοί,
"Δόξα τῶ Θεῶ πάντων ἕνεκεν", ας αναφωνήσουμε κι’ εμείς μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Ένας χρόνος έφυγε, αφού μας πέρασε μέσα από δυσκολοδιάβατους δρόμους και μας οδήγησε πολλές φορές, σε αδιέξοδα. Χαρές και λύπες ήταν σε εναλλαγή. Αγωνία και αγώνας σε περιπλοκή.
Ένας νέος χρόνος τώρα ανατέλλει! Τον αναμένουμε εναγώνια. Ο στίβος προβάλλει μπροστά μας. Καλούμαστε ν’ αγωνιστούμε σε αγώνες πνευματικούς, με κινήσεις ενδοσκοπικές, με κινήσεις μετανοίας και συμμετοχής στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας.
Πρόσκληση και πρόκληση η σημερινή εποχή της οικονομικής δυσχέρειας, για να σημειώσουμε την υπέρβαση του εαυτού μας, να μετατρέψουμε την φιλαυτία μας σε φιλαλληλία.
Είναι η ευκαιρία να επιχειρήσουμε τη διαπλάτυνση της καρδιάς μας, ώστε να χωρούν όλοι, εφ’ όσον είναι εικόνες Χριστού, και συνεπώς αδελφοί μας. Να επιδείξουμε αφειδώλευτη αγάπη, χωρίς όρια και όρους, σε μια προσφορά αυτοθυσίας, μέσα από έναν παροξυσμό αγάπης. Προσφέροντας βοήθεια σε αναξιοπαθούντες αδελφούς μας εκπληρώνοντας την βασική εντολή του Κυρίου μας, που είναι ανταύγεια της δικής Του αγάπης και απόδειξη της αγάπης μας σ’ Εκείνον.
Η σημερινή επώδυνη κατάσταση της οικονομικής λιτότητας στην Πατρίδα μας έχει τις ρίζες της στην πνευματική μας χρεοκοπία.
Αποστατήσαμε. Διώξαμε τον Θεό από τη ζωή μας και στη θέση Του τοποθετήσαμε το είδωλο του εαυτού μας.
Προσκολληθήκαμε στα υλικά αγαθά, ζήσαμε την ευμάρεια, τον πλούτο και "πνιγήκαμε" μέσα στα θολά νερά της απληστίας, της αυτάρκειας, της απεξάρτησης από τον στοργικό Πατέρα μας, τον Θεό και τη βίωση της αυτονομίας. Δηλαδή η δυστυχία μας είναι καρπός της ασυδοσίας μας, της κατάφωρης παράβασης των θεικών εντολών. Στο τούνελ δεν φαίνεται φως εξόδου από το φάσμα της κρίσης.
Καί όμως υπάρχει ελπίδα, καθ’ όσον υπάρχει έντονη και αδιάλειπτη η Παρουσία του Θεού, που αγρυπνεί, παρακολουθεί και επεμβαίνει την κατάλληλη στιγμή. "Ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος" (Ματθ. κη΄ 20), διακηρύσσει ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Και μας προσφέρει αγάπη και ασφάλεια, λύτρωση και σωτηρία, τόλμη και αφοβία, υπέρβαση του θανάτου και ζωή, αισιοδοξία και ελπίδα. Οδηγεί σε διέξοδα, κατευθύνει σε ξέφωτα, εκδιώκει την απελπισία, χαρίζει την ελπίδα.
Ο Χριστός όμως επεμβαίνει:
Αν Τον επικαλεσθούμε ταπεινά, γιατί η ταπείνωση ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Θεανθρώπινης Παρουσίας Του στη γη, γι’αυτό και η ταπείνωση προσελκύει την Θεία Χάρη Του.
Αν Τον εμπιστευθούμε απόλυτα, ως απόλυτο Μονάρχη της καρδιάς μας, ως μοναδικό μας στήριγμα.
Αν επιδείξουμε υπομονή,γιατί "ἐν τῆ ὑπομονῆ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν" (Λουκά κα,19), λέγει ο Κύριος. Καί ο Απ. Παύλος μας διαμηνύει: "ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν κατεργάζεται, ἡ δέ δοκιμή ἐλπίδα" (Ρωμ. ε, 4).
Αν βιώσουμε την ορθόδοξη ασκητική, οπότε οδεύουμε προς την κάθαρση της καρδιάς.
Αν απαρνηθούμε την αυτοπεποίθησή μας και παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας σ’ Εκείνον, τον αλάθητο Οδηγό.
Αν απεξαρτοποιηθούμε από ανθρώπινες παρηγορίες και βοήθειες και αναθέσουμε τη λύση των προβλημάτων μας, τον πόνο, τη θλίψη μας, στον Κύριο.
Αν, δηλαδή, αναθέσουμε την πλήρη εξάρτησή μας και μόνο σ’ Εκείνον, τότε, κάθε θλίψη θα μετατρέπεται σε χαρά, κάθε πόνος θα δίνει το έναυσμα για δοξολογία. Τα προβλήματα, τότε, θα επιλύονται. Οι δυσκολίες θα υπερβαίνονται.
Αγαπητοί μου,
"Δόξα τῶ Θεῶ πάντων ἕνεκεν", ας αναφωνήσουμε κι’ εμείς μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Ένας χρόνος έφυγε, αφού μας πέρασε μέσα από δυσκολοδιάβατους δρόμους και μας οδήγησε πολλές φορές, σε αδιέξοδα. Χαρές και λύπες ήταν σε εναλλαγή. Αγωνία και αγώνας σε περιπλοκή.
Ένας νέος χρόνος τώρα ανατέλλει! Τον αναμένουμε εναγώνια. Ο στίβος προβάλλει μπροστά μας. Καλούμαστε ν’ αγωνιστούμε σε αγώνες πνευματικούς, με κινήσεις ενδοσκοπικές, με κινήσεις μετανοίας και συμμετοχής στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας.
Πρόσκληση και πρόκληση η σημερινή εποχή της οικονομικής δυσχέρειας, για να σημειώσουμε την υπέρβαση του εαυτού μας, να μετατρέψουμε την φιλαυτία μας σε φιλαλληλία.
Είναι η ευκαιρία να επιχειρήσουμε τη διαπλάτυνση της καρδιάς μας, ώστε να χωρούν όλοι, εφ’ όσον είναι εικόνες Χριστού, και συνεπώς αδελφοί μας. Να επιδείξουμε αφειδώλευτη αγάπη, χωρίς όρια και όρους, σε μια προσφορά αυτοθυσίας, μέσα από έναν παροξυσμό αγάπης. Προσφέροντας βοήθεια σε αναξιοπαθούντες αδελφούς μας εκπληρώνοντας την βασική εντολή του Κυρίου μας, που είναι ανταύγεια της δικής Του αγάπης και απόδειξη της αγάπης μας σ’ Εκείνον.
Η σημερινή επώδυνη κατάσταση της οικονομικής λιτότητας στην Πατρίδα μας έχει τις ρίζες της στην πνευματική μας χρεοκοπία.
Αποστατήσαμε. Διώξαμε τον Θεό από τη ζωή μας και στη θέση Του τοποθετήσαμε το είδωλο του εαυτού μας.
Προσκολληθήκαμε στα υλικά αγαθά, ζήσαμε την ευμάρεια, τον πλούτο και "πνιγήκαμε" μέσα στα θολά νερά της απληστίας, της αυτάρκειας, της απεξάρτησης από τον στοργικό Πατέρα μας, τον Θεό και τη βίωση της αυτονομίας. Δηλαδή η δυστυχία μας είναι καρπός της ασυδοσίας μας, της κατάφωρης παράβασης των θεικών εντολών. Στο τούνελ δεν φαίνεται φως εξόδου από το φάσμα της κρίσης.
Καί όμως υπάρχει ελπίδα, καθ’ όσον υπάρχει έντονη και αδιάλειπτη η Παρουσία του Θεού, που αγρυπνεί, παρακολουθεί και επεμβαίνει την κατάλληλη στιγμή. "Ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος" (Ματθ. κη΄ 20), διακηρύσσει ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Και μας προσφέρει αγάπη και ασφάλεια, λύτρωση και σωτηρία, τόλμη και αφοβία, υπέρβαση του θανάτου και ζωή, αισιοδοξία και ελπίδα. Οδηγεί σε διέξοδα, κατευθύνει σε ξέφωτα, εκδιώκει την απελπισία, χαρίζει την ελπίδα.
Ο Χριστός όμως επεμβαίνει:
Αν Τον επικαλεσθούμε ταπεινά, γιατί η ταπείνωση ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Θεανθρώπινης Παρουσίας Του στη γη, γι’αυτό και η ταπείνωση προσελκύει την Θεία Χάρη Του.
Αν Τον εμπιστευθούμε απόλυτα, ως απόλυτο Μονάρχη της καρδιάς μας, ως μοναδικό μας στήριγμα.
Αν επιδείξουμε υπομονή,γιατί "ἐν τῆ ὑπομονῆ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν" (Λουκά κα,19), λέγει ο Κύριος. Καί ο Απ. Παύλος μας διαμηνύει: "ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν κατεργάζεται, ἡ δέ δοκιμή ἐλπίδα" (Ρωμ. ε, 4).
Αν βιώσουμε την ορθόδοξη ασκητική, οπότε οδεύουμε προς την κάθαρση της καρδιάς.
Αν απαρνηθούμε την αυτοπεποίθησή μας και παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας σ’ Εκείνον, τον αλάθητο Οδηγό.
Αν απεξαρτοποιηθούμε από ανθρώπινες παρηγορίες και βοήθειες και αναθέσουμε τη λύση των προβλημάτων μας, τον πόνο, τη θλίψη μας, στον Κύριο.
Αν, δηλαδή, αναθέσουμε την πλήρη εξάρτησή μας και μόνο σ’ Εκείνον, τότε, κάθε θλίψη θα μετατρέπεται σε χαρά, κάθε πόνος θα δίνει το έναυσμα για δοξολογία. Τα προβλήματα, τότε, θα επιλύονται. Οι δυσκολίες θα υπερβαίνονται.
Αγαπητοί μου,
Στα μανιασμένα κύματα της ζωής το σωσίβιο είναι η πίστη.
Η πίστη είναι δύναμη ακατάβλητη και γεννά την ελπίδα.Η ελπίδα γίνεται το κλειδί για τη βίωση της χαράς. Το αντίδοτο της ανασφάλειας και του φόβου.Η ελπίδα ειρηνεύει καρδιές, διανθίζει χαμόγελα και συντελεί στην επιτυχία. Η αμείωτη και άσβεστη ελπίδα στα μέλλοντα αγαθά συνεπάγεται τη διαχρονική αέναη χαρά.
Υπάρχει, συνεπώς, πηγή ελπίδας αστείρευτη, αφού υπάρχει ο Τριαδικός Θεός, που φροντίζει άγρυπνα για μας.
Μας αγαπάει ο Θεός υπέρμετρα. "οὐ μή σέ ἀνῶ οὐδ’ οὐ μή σέ ἐγκαταλίπω" (Εβρ. ιγ΄5), τονίζει ο Χριστός.
Ας Τον εμπιστευθούμε ανεπιφύλακτα κατά τον καινούργιο χρόνο που σήμερα άρχισε. Ας αφήσουμε το χέρι μας στο Χέρι του Θεού. Ας ψελλίσουμε ικετευτικά μαζί με τον Ψαλμωδό "ἐπί τῶ Θεῶ ἤλπισα" (Ψαλμ. ΝΕ, 12) και τότε θα κερδίσουμε αναμφίβολα, τη νίκη και "ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα", όπως ευχόμαστε στη θεία Λειτουργία και τις Ιερές Ακολουθίες. Είναι ο Μόνος χορηγός αληθινής ελπίδας.
Ο νέος χρόνος εύχομαι ολόψυχα να είναι ειρηνικός, χαρούμενος, ελπιδοφόρος και πλημμυρισμένος από την αγάπη του Χριστού.
Καλή χρονιά, καρποφόρα και ιδιαίτερα ευλογημένη!
Με όλη μου την αγάπη
Ο Επίσκοπός σας
+ Ο Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιος"