ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: Έκθεση μαθητών δημοτικού για το προσφυγικό!

Την έκθεσή τους με θέμα το προσφυγικό παρουσίασαν μαθητές της Ε' Τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καρλοβάσου στη Σάμο στο πλαίσιο της τελικής γιορτής του σχολείου.

Η έκθεση αποτελείται από εικαστικά έργα και ποιήματα που δημιούργησαν τα παιδιά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού και την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης στις 21 Μάρτη, οι μαθητές ασχολήθηκαν με το διαχρονικό και επίκαιρο ζήτημα της Προσφυγιάς. Μερικές από τις λέξεις που ήρθαν πρώτες στο μυαλό των παιδιών ήταν:

Πόλεμος, συμφέροντα, σύνορα, ξεσπίτωμα, βάρκα, στρατόπεδα , πείνα αλλά και οι λέξεις ειρήνη, ελπίδα, αλληλεγγύη, φροντίδα, αγκαλιά, φιλοξενία, φαγητό.

Επηρεασμένοι από το ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ "Μετανάστες" αλλά και από το τραγούδι του Bruce Springsteen "Το φάντασμα του Tom Joad" οι μαθητές έγραψαν τα δικά τους ποιήματα, στέλνοντας το δικό τους μήνυμα.

Με θέμα το Προσφυγικό είναι και τα έργα με κάρβουνο και λαδοπαστέλ, που είναι δουλεμένα με βάση τον εξπρεσιονισμό.

Τα έργα από πέτρα είναι επηρεασμένα από τον Σύρο καλλιτέχνη Νιζάρ Αλί Μπαντέρ, ο οποίος μέσα από έργα του αφηγείται τη ζωή στην πατρίδα του, μιλώντας για τον πόλεμο, τον θάνατο, τη θλίψη, αλλά και την ανάγκη για ελπίδα. Οι πέτρες "φωνάζουν δυνατά και απαιτούν να σταματήσει η γενοκτονία, κραυγάζουν, ζητώντας το δικαίωμα της εκπαίδευσης για τα παιδιά της Συρίας".

Οι πέτρες του Σύρου καλλιτέχνη προέρχονται από τις ακτές της Συρίας. Οι πέτρες για τα έργα της έκθεσής μας μαζεύτηκαν από τους ίδιους τους μαθητές από τις παραλίες της Σάμου, έναν από τους πολλούς σταθμούς των προσφύγων στο μεγάλο τους ταξίδι!

Οι μαθητές άνοιξαν την Έκθεσή τους με μια χορογραφία του τραγουδιού "Μικρόκοσμος", σε στίχους του ποιητή Ναζίμ Χικμέτ και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.

Μήνυμα από τους μαθητές του Ε1:

"Εμείς, τα παιδιά της Ε1 τάξης, κάναμε μερικά έργα με θέμα τους πρόσφυγες, για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σ’ αυτούς τους κυνηγημένους ανθρώπους. Τους κυνηγάει ο πόλεμος και τα συμφέροντα κάποιων που βάζουν το χρήμα πάνω από τις ζωές των ανθρώπων. Τους κυνηγάει ο φόβος, η λύπη, η αμφιβολία.

Σ’ αυτούς θέλουμε να αφιερώσουμε τα έργα μας.

Τους έχουν πάρει τα πάντα. Ας τους δώσουμε, λοιπόν, λίγη ελπίδα…"

Παρακάτω παρατίθενται τα ποιήματα και τα εικαστικά έργα των μαθητών.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ:

Για ένα καλύτερο αύριο

Τα σύνορα κλειστά.

Μετανάστες και πρόσφυγες ζητούν βοήθεια.

Πόνος και δυστυχία παντού.

Το ταξίδι τους μακρινό,

χωρίς να ξέρουν πού θα τελειώσει.

Όλοι προσμένουν για ένα καλύτερο αύριο…

Ο δικός μου πόνος

Θα΄μαι εκεί…

Όπου υπάρχει αστυνομικός που χτυπάει κάποιον…

Θα΄μαι εκεί…

Με στεναχωρεί να βλέπω ανθρώπους που πεθαίνουν από την πείνα

και να ζουν μέσα στη λάσπη ταλαιπωρημένοι.

Μια νέα πατρίδα

Όσο θα υπάρχει ελπίδα στον κόσμο,

εγώ θα ταξιδεύω να ξεφύγω

από τους δολοφόνους της πατρίδας μου.

Όσο θα πολεμάμε για την ελευθερία,

όσο θα πολεμάμε για την πατρίδα,

θα ελπίζω για μια νέα πατρίδα,

μια καλύτερη πατρίδα, μια πιο δίκαιη…

Θα ελπίζω…

Κλεμμένη πατρίδα

Κάθονταν στο λιμάνι,

τους βλέπαμε να προσπαθούν να ζήσουν.

Εκείνοι πέθαιναν στη θάλασσα,

ενώ εμείς ζούσαμε τις ήσυχες ζωές μας.

Θέλουμε να τους βοηθήσουμε,

όμως δεν μπορούμε να τους πάμε στην πατρίδα,

στο σπίτι τους.

Αυτά δεν υπάρχουν πια.

Τα έκλεψε ο πόλεμος.

Ένας μεγάλος αγώνας

Όλοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στον αγώνα,

για να παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο,

για ένα κομμάτι ψωμί,

για λίγη αλληλεγγύη,

για λίγη φροντίδα.

Πάντα θα ελπίζουν για το καλύτερο…

Οι ελπίδες

Κάνε υπομονή…

Οι ελπίδες δεν έχουν σβήσει.

Κανένας δε θα μείνει εδώ.

Η τελευταία λέξη δεν ειπώθηκε ακόμα…

Προσπάθειες για μια καλύτερη ζωή

Προσπαθούν να ξεφύγουν από έναν πόλεμο,

με μια κουταλιά φαγητό στο χέρι και μια γουλιά νερό.

Για να σωθούν, να’ χουν μια καλύτερη ζωή…

Και η Ελλάδα ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά της και δίνει βοήθεια.

Γιατί ο πόλεμος και η προσφυγιά είναι ότι χειρότερο μπορεί να ζήσει ένας λαός…

Οι πρόσφυγες….

που αφήνουν την πατρίδα τους

για μια καλύτερη ζωή

και για μια φέτα ψωμί,

που μέσα στο κρύο του χειμώνα

περνάνε σύνορα χωρών μες στη λάσπη…

Αυτοί είναι οι πρόσφυγες,

άνθρωποι ίσοι με εμάς που τους κάναμε κατώτερους.

Μετανάστες

Μετανάστες πεινασμένοι, μετανάστες ταξιδεμένοι.

Είναι ταλαιπωρημένοι και φυλακισμένοι.

Κυλιούνται στις λάσπες για μια κουταλιά σούπα.

Ψάχνουν ρούχα μες στους κάδους.

Ψάχνουν στέγη και στέγη δε βρίσκουν.

Αυτοί είναι οι μετανάστες.

Προσφυγιά

Κανείς δε θα μας νικήσει,

αν είμαστε ενωμένοι.

Και να μας δέρνουν…

και από τα τρένα να μας ρίχνουν…

ακόμα και να μας πετούν στη θάλασσα,

πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα…

ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ

ΕΡΓΑ ΜΕ ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΛΑΔΟΠΑΣΤΕΛ

ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ