.png "English"){kind=small}
Ένα κορυφαίο έργο της σύγχρονης δραματουργίας, γραμμένο το 1942 στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής στη Γαλλία, την Αντιγόνη του Jean Anouilh, ανεβαίνει την Πέμπτη 18 Αυγούστου στις 9 μ.μ στο αρχαίο θέατρο Πυθαγορείου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ "Ηραία-Πυθαγόρεια", που διοργανώνει ο Δήμος Σάμου. Στέλιος Μάινας και Βασιλική Τρουφάκου μεταξύ των ηθοποιών της παράστασης (Ενημέρωση 12/8/2016: Η παράσταση ακυρώθηκε. Δείτε περισσότερα).
Σύμφωνα με τους συντελεστές της, "το έργο συνιστά μία μεταφορά για το άτομο και τον αγώνα του απέναντι σε ένα παντοδύναμο, γερασμένο, αυταρχικό κράτος. Η νεότητα και το γήρας, η ομορφιά και η ασχήμια, η δύναμη και η αδυναμία, το δίκαιο και το άδικο αντιπαραβάλλονται για να ξεσκεπάσουν μια κοινωνία φοβισμένη, βουτηγμένη στον ατομικισμό και τη διαφθορά, μια κοινωνία σε σημείο μηδέν.
Σε αυτήν την πολιτεία-ναυάγιο που η μυρωδιά του πτώματος του Πολυνείκη χρησιμοποιείται ως μέσο σωφρονισμού των πολιτών, που οι νεκροί είναι εναλλάξιμοι, που ‘αλήθεια είναι αυτό που δεν λέμε’, ο Κρέων έρχεται ως σωτήρας, λέει ‘ναι’ στην εξουσία και ως ταπεινός εργάτης της ‘διοικεί ανθρώπους’. Η Αντιγόνη, παιδί κι αυτή μιας άρρωστης κοινωνίας, με το ένστικτο της νιότης, αντιστέκεται, θάβει τον νεκρό αδελφό της, λέει ‘όχι’ στην ‘ακριβή, τη βρομερή ελπίδα’ που επικαλείται η εξουσία. Στο τέλος, πλάι σε έναν φρουρό, που έχει ακυρώσει όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, κλονίζεται, δεν ξέρει πια γιατί πεθαίνει... Ο αμετανόητος Κρέων θα συνεχίσει να κρατάει τα ηνία της πολιτείας, οι φρουροί θα συνεχίσουν να πίνουν και να παίζουν χαρτιά. Ένα σύγχρονο γηροκομείο, μια κοινωνία που περιμένει να πεθάνει, ένα τραγουδάκι που υμνεί τον ήρωα Ετεοκλή και η φωνή της Αντιγόνης που αντηχεί αέναα μέσα από την αιωνιότητα, φωτίζοντας κάθε φορά νέες όψεις του τραγικού".
Σε αυτήν την πολιτεία-ναυάγιο που η μυρωδιά του πτώματος του Πολυνείκη χρησιμοποιείται ως μέσο σωφρονισμού των πολιτών, που οι νεκροί είναι εναλλάξιμοι, που ‘αλήθεια είναι αυτό που δεν λέμε’, ο Κρέων έρχεται ως σωτήρας, λέει ‘ναι’ στην εξουσία και ως ταπεινός εργάτης της ‘διοικεί ανθρώπους’. Η Αντιγόνη, παιδί κι αυτή μιας άρρωστης κοινωνίας, με το ένστικτο της νιότης, αντιστέκεται, θάβει τον νεκρό αδελφό της, λέει ‘όχι’ στην ‘ακριβή, τη βρομερή ελπίδα’ που επικαλείται η εξουσία. Στο τέλος, πλάι σε έναν φρουρό, που έχει ακυρώσει όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, κλονίζεται, δεν ξέρει πια γιατί πεθαίνει... Ο αμετανόητος Κρέων θα συνεχίσει να κρατάει τα ηνία της πολιτείας, οι φρουροί θα συνεχίσουν να πίνουν και να παίζουν χαρτιά. Ένα σύγχρονο γηροκομείο, μια κοινωνία που περιμένει να πεθάνει, ένα τραγουδάκι που υμνεί τον ήρωα Ετεοκλή και η φωνή της Αντιγόνης που αντηχεί αέναα μέσα από την αιωνιότητα, φωτίζοντας κάθε φορά νέες όψεις του τραγικού".
Συντελεστές:
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία, Μουσική: Ελένη Ευθυμίου
Σκηνικά: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Ενδυματολόγος: Ηλένια Δουλαδίρη
Β΄ ενδυματολόγος: Μαίρη Μαρμαρινού
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Ενορχηστρώσεις – ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Βόμβολος
Κίνηση: Βιτόρια Κωτσάλου, Κική Μπάκα
Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Ευτυχιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Γραμματικού
Βοηθοί σκηνογράφου: Διδώ Γκόγκου, Παναγιώτης Λαμπής
Μακιγιάζ: Σίσσυ Πετροπούλου
Φωτογραφίες: Αθηνά Λιάσκου
Εκτέλεση Παραγωγής: Purple Group
Διεύθυνση παραγωγής: Αγγελική Στώμη
Οργάνωση Παραγωγής: Ντένια Σαφαρή
Εκτέλεση περιοδείας: Όψεις Πολιτισμού
Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης):
Χορός: Φαίδων Καστρής
Αντιγόνη: Βασιλική Τρουφάκου
Τροφός: Αννέζα Παπαδοπούλου
Ισμήνη: Ιωάννα Μαυρέα
Αίμων: Γιώργος Φριντζήλας
Κρέων: Στέλιος Μάινας
Υπηρέτης Κρέοντα: Ερρίκος Μηλιάρης
Φρουρός: Νίκος Ντάλας
Β΄ φρουρός-αγγελιαφόρος: Ερρίκος Λίτσης
Ευριδίκη: Μαίρη Λιαμή.