.png "English"){kind=small}
 |
| Φωτογραφία του Στέλιου Δεμερτζή |
Μια εντυπωσιακή φωτογραφία από το μαντείο της περίφημης Σίβυλλας Φυτώ που βρίσκεται στη σπηλιά της Παναγίας Σπηλιανής κοντά στο Πυθαγόρειο της Σάμου ανάρτησε στη σελίδα του στο Facebook ο Στέλιος Δεμερτζής.
Τι ήταν οι Σίβυλλες
Σίβυλλα ονομαζόταν κάθε γυναίκα με μαντική ικανότητα που, σε κατάσταση έκστασης και κατειλημμένη από θεϊκό πνεύμα, προφήτευε μελλοντικά συμβάντα με τρόπο αυθόρμητο και όχι ύστερα από ερώτηση, όπως για παράδειγμα η Πυθία στους Δελφούς.
Οι Σίβυλλες είχαν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά:
1. Γεννιόντουσαν με το προφητικό χάρισμα, και γι' αυτό θεωρούνταν υπάρξεις ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους.
2. Ζούσαν πολύ περισσότερο από τους ανθρώπους.
3. Οι Σίβυλλες παρέμεναν παρθένες, αναγκαία προϋπόθεση για την επαφή τους με το θείο.
4. Αντίστοιχα με τον θεό της μαντικής Απόλλωνα που κρατούσε λύρα, αυτές κρατούσαν τη σαμβύκη (είδος τριγωνικής λύρας).
5. Ενίοτε προφήτευαν στη φύση, είτε μέσα σε σπήλαια (Κυμαία Σιβυλλα) είτε πάνω σε μια πέτρα που την κουβαλούσαν μαζί τους (Ηροφίλη).
Σύμφωνα με τον Ρωμαίο συγγραφέα της πρωτοχριστιανικής περιόδου, Λακτάντιο, ο οποίος μεταφέρει πληροφορίες από τον Βάρρωνα, οι Σίβυλλες ήταν δέκα. Η πρώτη ήταν από την Περσία, η δεύτερη από τη Λιβύη, η τρίτη από τους Δελφούς, η τέταρτη των Κιμμερίων στην Ιταλία, η πέμπτη από την Ερυθραία, η έκτη ήταν η Φυτώ από τη Σάμο, η έβδομη, από την Κύμη της Καμπανίας, η όγδοη ήταν από τη Μαρπησσό της τρωικής επικράτειας στον Ελλήσποντο και ονομαζόταν Ηροφίλη, η ένατη από τη Φρυγία και η δέκατη από το Τιβούρ (Τίβολι) στην επαρχία Λάτιο.
Η Σίβυλλα Ηροφίλη πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη Σάμο και ταξίδεψε και σε πολλά άλλα μέρη. Η Ηροφίλη προφήτευε κάθε φορά πάνω σε μια πέτρα που κουβαλούσε μαζί της.
Οι Σίβυλλες είχαν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά:
1. Γεννιόντουσαν με το προφητικό χάρισμα, και γι' αυτό θεωρούνταν υπάρξεις ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους.
2. Ζούσαν πολύ περισσότερο από τους ανθρώπους.
3. Οι Σίβυλλες παρέμεναν παρθένες, αναγκαία προϋπόθεση για την επαφή τους με το θείο.
4. Αντίστοιχα με τον θεό της μαντικής Απόλλωνα που κρατούσε λύρα, αυτές κρατούσαν τη σαμβύκη (είδος τριγωνικής λύρας).
5. Ενίοτε προφήτευαν στη φύση, είτε μέσα σε σπήλαια (Κυμαία Σιβυλλα) είτε πάνω σε μια πέτρα που την κουβαλούσαν μαζί τους (Ηροφίλη).
Σύμφωνα με τον Ρωμαίο συγγραφέα της πρωτοχριστιανικής περιόδου, Λακτάντιο, ο οποίος μεταφέρει πληροφορίες από τον Βάρρωνα, οι Σίβυλλες ήταν δέκα. Η πρώτη ήταν από την Περσία, η δεύτερη από τη Λιβύη, η τρίτη από τους Δελφούς, η τέταρτη των Κιμμερίων στην Ιταλία, η πέμπτη από την Ερυθραία, η έκτη ήταν η Φυτώ από τη Σάμο, η έβδομη, από την Κύμη της Καμπανίας, η όγδοη ήταν από τη Μαρπησσό της τρωικής επικράτειας στον Ελλήσποντο και ονομαζόταν Ηροφίλη, η ένατη από τη Φρυγία και η δέκατη από το Τιβούρ (Τίβολι) στην επαρχία Λάτιο.
Η Σίβυλλα Ηροφίλη πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη Σάμο και ταξίδεψε και σε πολλά άλλα μέρη. Η Ηροφίλη προφήτευε κάθε φορά πάνω σε μια πέτρα που κουβαλούσε μαζί της.
Πηγές: Greek-language.gr και Wikipedia