ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα στη Σάμο!

Πηγή φωτογραφιών: AthensVoice.gr

Τη Σάμο "αποθεώνει" σε άρθρο του στο AthensVoice.gr ο δημοσιογράφος Στέφανος Τσιτσόπουλος! Και με το δίκιο του βέβαια, καθώς το νησί είναι υπέροχο για καλοκαιρινές διακοπές! Δείτε τι γράφει στο γεμάτο φωτογραφίες κείμενό του:

"- Για Σάμο καλά πάω;
- Άψογα! Ακολούθησέ με και θα σε πάω στο καλύτερο καλοκαίρι!

Το ελικοφόρο είναι απολαυστικό ως προς τη διαδρομή, πετάει χαμηλά και κάτω γίνεται παρέλαση νησιών και θάλασσας, πτήση από Αθήνα για Σάμο, χρονική διάρκεια 40 λεπτά, περνάμε πάνω από Πάρο, Νάξο, αχ, η Ικαρία, αχ, τι ωραίο τσουρεκάκι μαστίχας. Τέτοιο μας κερνάει η αεροσυνοδός της Ολυμπιακής, που αυτό το καλοκαίρι τρατάρει τους ταξιδιώτες της με παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις, τιμώμενη νήσος την ημέρα που πετούσαμε ήταν η Χίος, οπότε ευνόητη η γεύση που ευφραίνει τον ουρανίσκο μας.

Αεροδρόμιο Αρίσταρχος, καλώς σε βρήκαμε, Σαμιώτισσα, Σαμιώτισσα, πότε θα πάμε Σάμο. Δες μας, σου 'ρθαμε! Αμαξάκι νοικιασμένο και σε δεκαπέντε λεπτά φτάνουμε στο Βαθύ Σάμου, όπου το απόγευμα ιριδίζει φανταχτερό και πεντάφωτο, τα παλιά κτίρια σε όλο το παράκτιο μέτωπο του λιμανιού μαρτυρούν πολιτισμό και ιστορία, το δε κατάλυμά μας, σένιο: «Σκορπιός», αλλά καλός, δεν τσιμπάει, απεναντίας, 45 ευρώ το δίκλινο μέσω booking, θέα στη θάλασσα, πισίνα για να το παίξουμε Ντελόν και Σνάιντερ στην ομώνυμη ταινία, αν και... αμαρτία! Σάμο είσαι, Ποτοκάκι, Ψιλή Άμμος, Μυκάλη, θαλασσάρες διαθέτει το νησί, τι να την κάνεις την πισίνα, διεστραμμένος Φινλανδός είσαι;

Κι έτσι ξεκινά η roadtrip φαντασμαγορία, η περιδίνηση, η αιώρηση, το κολύμπι, η πεζοπορία και το test gourmet σε όποια γεύση σου προσφέρει αυτό το ευλογημένο σημείο του χάρτη. 48 ώρες σου αρκούν για να τη γυροφέρεις όλη και να τη γλεντήσεις. Και θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν. Να παρελάσουν νερά, χωριά, παραλίες, οικισμοί, ταβερνάκια και χιλιόμετρα τρελά. Τα μάτια να δουν κι ο εγκέφαλος να κάνει τις σωστές συνάψεις, ώστε φέτος, αν αναποφάσιστος είσαι ακόμα για το πού θα πας, εδώ να έρθεις. Και να απολαύσεις, να γουστάρεις, να χαρείς, κι ίσως τον παρόντα χάρτη να τον τηρήσεις ευλαβικά και απαρέγκλιτα και να πιεις ένα κρασάκι ντόπιο στην υγεία μου, που σε φρόντισα. Κρασάκι, όχι μπέρμπον. Τι είσαι! Διεστραμμένο Αμερικανάκι; Φύγαμε!

Το Βαθύ Σάμου τη νύχτα!

Κτίρια δημόσια ή αρχοντικά αναπαλαιωμένα και ιδιωτικά, μαρίνα έτοιμη να υποδεχθεί τους Captain Θέρος, πολιτισμός, αρχοντιά, αλλά να τσιμπήσουμε κάτι; Καθόμαστε στο «Ζεν», ψαροταβέρνα-εστιατόριο και φέρε! Κόκορα από το Κοκάρι, γεμιστά από το Βαθύ, κολοκυθάκια από το Καρλόβασι, παντζάρια και καρότα από τον Μαραθόκαμπο. Και οίνους μελιστάλαχτους από τη διάσημη Ένωση Οινοπαραγωγών Σάμου, που τα πατάει κάτω τα αντίστοιχα της Τοσκάνης για πλάκα κι επί τόπου. Σαν το ελληνικό καλοκαίρι και την κουζίνα του δεν υπάρχει. Και σαν το μαστέλο επίσης, και πρώτη νύχτα στη Σάμο, στο «Ζεν» την είδαμε, τη δοκιμάσαμε και την απολαύσαμε, τιμές καταπληκτικές, στο τέλος και παγωτάρες σπέσιαλ. 30 ευρώ τα δύο άτομα.

Πώς αστράφτει το Καρλόβασι!

Απέχει από το Βαθύ λιγότερο από ώρα. Κι είναι μια πλίνθινη αρχιτεκτονική συγκίνηση, κτίρια, αποθήκες, πρώην ακμάζοντα εργοστάσια, ύμνος στο μίνιμαλ της πέτρας που στέκουν βουβά πια, μιας και απέχει μακριά ο περασμένος αιώνας που τα βυρσοδεψεία δίπλα στην θάλασσα έδιναν δουλειά και περηφάνια στους εργάτες και τους μάστορες. Υπάρχει το Μουσείο Βυρσοδεψίας, αλλά υπάρχει και το παράπονο: Σάββατο πρωί, πήγαμε και μας υποδέχτηκε κλειστό, κρίμα για το Καρλόβασι, κρίμα τέτοια ιστορία και ομορφιά να πηγαίνει βουβή και άπατη για τον τουρίστα. Ελπίζω βέβαια πως στη «βαριά» τουριστική περίοδο το θέμα θα λυθεί κι ο καθείς που θέλει θα ξεναγηθεί στα μυστικά και τις παλιές ζωές αυτού του τόπου.

Πάμε νοτιοδυτικά, ω, είναι τόσο μαγικά!

Κατευθύνεσαι προς τον ημιορεινό Μαραθόκαμπο, ανηφοριές πολλές, το βουνό Κέρκη γαρ ανεβαίνεις, αλλά και μυρωδιές θεσπέσιες, μιας και οι συκιές, ο μάραθος και τα πεύκα μοιάζουν σαν ένα φιζίκ βαποριζατέρ να σπέρνει ευωδίες παντού μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα του αμαξιού. Κι ύστερα τσουλάς σε μια κατηφόρα που εξελίσσεται σε δαντελωτές ακρογιαλιές, Βοτσαλάκια, Ψιλή Άμμος, Λιμνιώνας, νερά πρασινογάλαζα και υποδομές τουριστικές. Το νοτιοδυτικό άκρο της Σάμου έχει βαθύ ορίζοντα και προσφέρει χάρες πρωτοπλαστικού παράδεισου και δροσιές αλμυρές κι ανυπαρξία βοής και ταραχής, μιας και πέρα από το χραααττς του παγωτού, καθώς ανοίγει, τίποτα άλλο δεν χαλάει το ambient της φύσης.

Σάμος ορεινή και για τα χωριά της μια ωδή!

Πεύκα, πλατάνια, παλιά σπίτια παστρικά και επιβλητικά, στενάκια, καλντερίμια, βρύσες, καφενεία και ταβερνάκια. Η ορεινή σαμιώτικη ενδοχώρα, Λέκκα, Μανωλάτες, Άμπελος και Βουρλιώτες, για την ακρίβεια όπου ξεπεζέψαμε για τσιπουράκια και λοιπές πρώτες «βοήθειες», είναι χάρμα σαν διαδρομή, μα και γεμάτη μονοπάτια για trekking, μιας και είναι κυριολεκτικά σεσημασμένη η περιοχή για τους λάτρεις της πεζοπορίας.

Και μπαίνω στο ψητό, μιας και στους Βουρλιώτες καραδοκεί το εν πλατεία και κληματαροδροσισμένο «Blue Chairs». Πανδαισία! Σαλάτες χωριάτικες με βουλιαχτούς ντάκους και πάστες ελιάς, κολοκυθοανθοί, ρεβυθοκεφτέδες, μελιτζανοσαλάτες, σπανακοκεφτέδες, τζατζικάκια μούρλια, και πάντα στο ποτήρι μας ντόπια άσπρα κι άπαιχτα κρασιά. Σβήσιμο με γιαουρτάκι και βυσσινάκι, μέθεξη γαστριμαργική και διάκοσμος χώρου... as cart postal. Πάμε Ηραίο;

Φτάσαμε στο Ηραίο!

Ο μεγαλύτερος ναός της Ήρας στην Ελλάδα. Με έργα του γλύπτη Γενέλεω, μια ιερά οδός με αγάλματα και κολώνες να δεσπόζουν, κλίμακα μεγάλη, έκταση τεράστια, αγάλματα πολλά, κόρες, μάνες, βωμοί, τύραννοι και ιστορίες αρχαίου κλέους να καραδοκούν σε κάθε βήμα. Πάρτε το κατατοπιστικό φυλλάδιο στην είσοδο, 6 ευρώ το entrance, κι ακολουθείστε τα μονοπάτια μέχρι να βγείτε στη θάλασσα και το κτίριο όπου φυλάγονται οι φωτογραφίες από την ανασκαφή, ξεδιπλώνοντας την πορεία των έργων. Μαγεύτηκα για άλλη μια φορά με το προγονικό μας DNA, αν και στα βουβά προσευχήθηκα μην τυχόν και στήσει κι εδώ ο Πάνος Καμμένος τίποτα χάπενινγκ με χλαμύδες και ασπίδες live κι έχουμε άλλα.

Ύστερα περιπλανιόμαστε στο Πυθαγόρειο. Τη μεγαλύτερη ατραξιόν κοσμοπολιτάνα της Σάμου, μιας και οι σημαίες στα κότερα τα ποντοπόρα φλερτάρουν με όλη την υδρόγειο. Τακτοποιημένο, καθαρό, περιποιημένο και φροντισμένο, το σημείο βρασμού του σαμιώτικου καλοκαιριού μπορεί να περηφανεύεται πως αποτελεί μεν πόλο έλξης μαζικού τουρισμού, όμως κρατά μια ποιότητα και μια αρχοντιά ατόφια.

Δηλαδή, σχεδόν μπορώ να κολυμπήσω ως την Τουρκία;

Εννοείται! Δέκα λεπτά δρόμος από το Πυθαγόρειο και από τις παραλίες της Μυκάλης και της Ψιλής Άμμου η απόσταση είναι τίποτα. Οι παραλίες, αμμούδα και με χαλαρό κρόουλ βγαίνεις στη γείτονα, αν φυσικά το μαγιό σου έχει αδιάβροχη τσέπη για το διαβατήριο. Τόσο κοντά! Και τόσο καθαρά και ηδονικά νερά, ίσως στις πιο ξεκούραστες κι οργανωμένες παραλίες της Σάμου. Τιμές ομπρέλας δωρεάν, τιμή καφέ λογικότατη.

Τι; Είσαι στο νησί μου;

Μας πρόδωσε το fb και στο ίνμποξ η συνάδελφος Γιούλη Επτακοίλη, από το πολιτιστικό section της «Καθημερινής», μετά τα τυπικά «πώς περνάτε και μπράβο σας που στηρίζετε τον τόπο μου, εσείς οι Θεσσαλονικείς οι ταξιδιώτες», μας πασάρει και το tip-spot που ακόμα το ενθυμούμαι νοσταλγικά και με δέος, μιας και ήρθε η στιγμή της αποκάλυψης. Ναι, η ταβέρνα του «Τριαντάφυλλου» στο Παλαιόκαστρο είναι ιδέα. Θάλασσα, ναυτικό κασκετάκι, μιας και για το καλοκαιρινό βραβείο κουζίνας κάνει τόση ζέστη, για να χρησιμοποιήσω τη λέξη «σκούφος». 

Απίστευτη πλατεία και υπαιθριακός γκουρμεδισμός: φάβες περίτεχνες, πατάτες τηγανητές με πάπρικα, μια επική σαλάτα εποχής διανθισμένη με μπρόκολα, αντσούγιες, καρύδια, ξυλάγγουρα, σολομούς, λαχανικά και τόνο, χταπόδια ψημένα μαέστρικα και, ω, «Τριαντάφυλλε». Το πιάτο σαγανάκι με φρούτα της θάλασσας, ήτοι γαρίδες, σουπιές, γυαλιστερές, μύδια, καραβίδες, στολισμένο με πιπεριές, τυριά και μελιτζάνες, ως υπέρτατη ανάμνηση το αναπολώ και το δοξάζω. Με απόσταγμα Φραντζέσκου στο ποτήρι μου, υπογραφή δηλαδή από τον ουζοκράτορα της Σάμου, που τόσο μεστή και αρωματική είναι η γεύση του.

Δηλαδή μου φτάνουν 48 ώρες;

Ναι, αν είσαι σαν εμάς, weekender ορκισμένος δηλαδή, που τη Δευτέρα πίσω η Θεσσαλονίκη μας καλεί. Γιατί αυτό που πήρες είναι μια γεύση, μια μυρωδιά, ένα απλό τζα! Η Σάμος είναι αλάθητη και ατελείωτη, όσο κι αν δείχνει η ακτογραμμή αλλά και το ορεινό της πρόσωπο εύκολο και γρήγορο. Έχει νερά και βουνά, εκκλησίες και μνημεία, αρχιτεκτονικές και οικισμούς, που μπορείς κάθε μέρα να τρυγείς και διαφορετικές συγκινήσεις. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα, την ηράσθην σφόδρα. Και την αφήνω με μισή καρδιά, που ήθελα κι άλλο να την τριγυρίσω και να την εκστασιαστώ. Υστερόγραφο όμως πικρό. Σαν το παράπονο των ντόπιων. 

Σε κάθε χωριό, ταβερνείο, παραλία και στενάκι, το παράπονο των ντόπιων είναι ένα. Και το εξής. Το νησί είναι σπιλωμένο λόγω του μεταναστευτικού και της στρεβλής εικόνας που φτιάχνουν είτε τα media είτε οι παροικούντες της troll Ιερουσαλήμ: φωτιές, ταραχές, βία κι άλλα τέτοια επικίνδυνα που διαχέονται ανυπόστατα και εκ του πονηρού, έκαναν το νησί ως στιγμή τόπο μη ελκυστικό. Οι τουρίστες το αποφεύγουν. «Τι πιο τραγικό», λέει μια κυρία, «που με ρωτούν ακόμα κι αν τρώμε ψάρι, μιας και τρέφονται υποτίθεται με σάρκες και κουφάρια άτυχων θαλασσοπνιγμένων προσφύγων, που τα καθιστά δηλαδή κανίβαλα και δηλητηριώδη». 

Η παραπληροφόρηση οργιάζει, μπορεί και το σαμποτάζ μέσω δικτύων από τους «απέναντι». Είναι με τα καλά τους; Ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο ήμασταν σ' ένα νησί φανταστικό, που η ομορφιά και η χάρη του αντίπαλο δεν έχουν. Είστε με τα καλά σας, όλοι εσείς που το σκέφτεστε; Εγγυημένα πράγματα και προτροπή: Σάμος αυτό το καλοκαίρι και αξέχαστες θα σας μείνουν οι στιγμές. Και μακάρι οι λεύτεροι να βρείτε μια Σαμιώτισσα, βάρκα να ρίξετε στον γιαλό και να πάτε να την πάρετε και να τη νυμφευθείτε, ώστε όλα τα υπόλοιπα καλοκαίρια της ζωής σας να μην έχετε δίλημμα σε ποιο νησί θα κάνετε διακοπές.

Είναι σκληρή του χωρισμού η ώρα!

Τελευταία φωτό, το ελικοφόρο της Ολυμπιακής και της επιστροφής. Συγκίνηση κάθε φορά που βλέπω τους πέντε κύκλους αγκαλιασμένους τον ένα μέσα στον άλλο. Και μια νοστάλτζια με διαπερνά, τέλος άρθρου, Βόρειο Αιγαίο και καλοκαιρινές διακοπές στη Σάμο για πάντα.

Πηγή: AthensVoice.gr