Αλλεπάλληλοι θάνατοι χρυσών τσακαλιών στη Σάμο

Σημαντικές απώλειες χρυσών τσακαλιών κατέγραψε πρόσφατα το Ινστιτούτο "Αρχιπέλαγος" στη Σάμο.

Πιο συγκεκριμένα επτά νεκρά “χρυσά” τσακάλια, τα έξι γένους θηλυκού, αλλά και ένα τραυματισμένο είναι ο θλιβερός απολογισμός, μέσα σε 40 ημέρες κατά την θερινή περίοδο στο νησί.

Η Σάμος στηρίζει το μοναδικό νησιωτικό πληθυσμό τους είδους στη Μεσόγειο, ο οποίος όμως απειλείται από τις προσκρούσεις με διερχόμενα αυτοκίνητα. Σημαντική απειλή αποτελούν και οι φόλες, αλλά και η δευτερογενής δηλητηρίαση – δηλαδή κατανάλωση τρωκτικών που έχουν δηλητηριαστεί με ποντικοφάρμακα.

Όπως έχει δείξει παλαιότερη έρευνα του Ινστιτούτου "Αρχιπέλαγος" οι περισσότερες ομάδες τσακαλιών ζουν κοντά στα χωράφια και σε απόσταση μικρότερη από 2 χλμ από κατοικημένες περιοχές. 

Μία πιθανή εξαφάνισή των τσακαλιών θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στο οικοσύστημα, αλλά και στην καθημερινή ζωή των κατοίκων, αφού η απουσία του, θα οδηγούσε σε σημαντική αύξηση του αριθμού των τρωκτικών, που αναπαράγονται με ταχείς ρυθμούς. 

Έμμεσα, αλλά με πολύ ουσιαστικό τρόπο, το τσακάλι συμβάλλει στη διατήρηση της βλάστησης και των καλλιεργειών του νησιού. Το Χρυσό Τσακάλι περιλαμβάνεται στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών (Red List of Threatened Species) της Διεθνούς Οργάνωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN).

Μεταφορά στην Αθήνα

Το 4 μηνών θηλυκό τσακάλι που τραυματίστηκε στο πόδι, είναι τυχερό, αφού η φροντίδα που του παρασχέθηκε στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ινστιτούτου Αρχιπελάγους από τον κτηνίατρο Dr Guido Pietroluongo ήταν πολύτιμη. Βγήκαν ακτινογραφίες, τοποθετήθηκε επίδεσμος και χορηγήθηκε αντιβίωση. 

Διενεργήθηκε πλήρης νευρολογική εξέταση, για να διαπιστωθεί εάν το ζώο υπέστη βλάβες στα αντανακλαστικά του, στη σπονδυλική στήλη ή το περιφερειακό νευρικό σύστημα. Ευτυχώς, τίποτα δεν είχε πειραχτεί. 

Με τη βοήθεια του Φιλοζωικού Σωματείου Σάμου το μικρό τσακάλι ταξίδεψε για να του παρασχεθεί περαιτέρω αγωγή στην Αθήνα από τον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής – ΑΝΙΜΑ.

Είναι άγριο ζώο, είναι τρομαγμένο και φοβισμένο και έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα για τη κατά το δυνατόν λιγότερη όχλησή του: διαμένει σε ένα ήσυχο, σκιερό, δροσερό σημείο στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, ενώ για τη μεταφορά του, δύο ερευνήτριες του Ινστιτούτου Αρχιπελάγους το συνόδευσαν με το πλοίο Νήσος Μύκονος της Hellenic Seaways, μέχρι τη στιγμή της παράδοσής του στους υπεύθυνους της ΑΝΙΜΑ. 

«Είναι πολύ σημαντικό να μην εξημερωθεί κατά τη διαδικασία περίθαλψης και ανάρρωσης», τονίζει ο Dr Guido Pietroluongo, και εξηγεί πως τα άγρια ζώα χρειάζονται τη μικρότερη δυνατή επαφή με τον άνθρωπο. «Φυσικά όχι χάδια, αλλά ούτε και παρατεταμένη επαφή, απλώς τάισμα και αυτό είναι».

Πλήγμα για την αναπαραγωγή

Ο θάνατος 6 θηλυκών τσακαλιών (αλλά και άλλων που δεν εντοπίστηκαν ποτέ), σε διάστημα λιγότερο των δύο μηνών αποτελεί καίριο πλήγμα για τον πληθυσμό του είδους, αφού, λιγοστεύουν τα περιθώρια αναπαραγωγής του.

Το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος διεξάγει πολυετή έρευνα με σκοπό να παρακολουθεί τις διακυμάνσεις του πληθυσμού του χρυσού τσακαλιού στη Σάμο, ο οποίος εκτιμάται ότι αριθμεί περίπου 46 ομάδες, σε υψόμετρο κάτω των 430 μ.