Το μήνυμα του Μητροπολίτη Σάμου και Ικαρίας για τα Χριστούγεννα

Το καθιερωμένο μήνυμά του με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων εξέδωσε ο Μητροπολίτης Σάμου, Ικαρίας και Κορσεών, κ. Ευσέβιος.

Στο μήνυμα του αυτό αναφέρει τα εξής:

"Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ὀκτακόσια χρόνια πρίν νά γεννηθεῖ ὁ Χριστός, ὁ προφήτης Ἠσαΐας εἶδε μέ τά ἰσχυρά προφητικά του μάτια, τόν «μεγάλης βουλῆς ἄγγελον» τόν  «ἰσχυρόν Θεόν» ὡς ἕνα μικρό βρέφος. Καί ὅταν «ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου», γεννήθηκε ὁ Κύριός μας στή Βηθλεέμ.

Ὁ ἐρχομός τοῦ Μεσσία εἶναι μιά πραγματικότητα. Δέν εἶναι πιά προσδοκία. Ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου γίνεται ἄνθρωπος, πού ἔρχεται ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ὡς «Βρέφος ἐσπαργανωμένον», «κείμενον ἐν φάτνῃ».

Ὁ διάβολος γιά νά πολεμήσει τό Θεό, χρησιμοποίησε τόν ἄνθρωπο. Τό ἴδιο ὅπλο ἐναντίον τοῦ πονηροῦ χρησιμοποιεῖ καί ὁ Ἰησοῦς. Γίνεται «παρομοιοπρόσωπος» (Κύριλλος Ἱεροσολύμων) μέ τόν ἄνθρωπο καί ἀναλαμβάνει τό «ὁμοιοπαθές» σέ ὅλα, πλήν τῆς ἁμαρτίας, «ἵν ‘ εὐμαρέστερον παιδευθῶσιν οἱ ἄνθρωποι», δηλαδή γιά νά ἐξοικειωθοῦν μέ τήν σωτηρία τους οἱ ἄνθρωποι, ὁ Θεός γίνεται ὅπως ἐμεῖς. Ἐπί πλέον μᾶς ἄφησε πολύτιμη παρακαταθήκη τό σῶμα καί τό αἷμα Του μέσα στό Μυστήριο τῆς ζωῆς, γιά νά ζήσουμε αἰώνια ἀπαλλαγμένοι ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτωλῆς δουλείας.

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ χαρακτηρίζεται  σάν «σεισμός γῆς» (Γρηγόριος Θεολόγος)  καί βιώνεται σάν συνέχεια καί νέα φάση τῆς δημιουργίας, σάν νέα δημιουργία, σάν ἀνακαίνιση καί θέωση ὅλης τῆς κτίσεως, σάν ζωοποίηση καί κατά Χριστόν θεοποίηση τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε Υἱός ἀνθρώπου, γιά νά μεταβάλει τούς υἱούς τοῦ Ἀδάμ, τῶν ἀνθρώπων, σέ υἱούς τοῦ Θεοῦ, γιά νά κάνει τόν ἄνθρωπο «Θεό, ὅσο δυνατό στήν ἀνθρώπινη δύναμη» (ἱερός Χρυσόστομος),  γιά νά γίνει πραγματικότητα «ὁ ἀνακαινισμός τῆς φύσεώς μας, στήν ὑπόσταση καί μέ τήν ὑπόσταση τοῦ Χριστοῦ  (Ἰσαάκ ὁ Σύρος).

Τά Χριστούγεννα ἡ ἀνθρώπινη φύση ἀνακαινίζεται καθώς ἕνα καινούργιο ρεῦμα ζωῆς περνάει μέσα στό σῶμα τῆς φθορᾶς. Ὁ Θεός μέ τήν σάρκωσή Του δέν παραβιάζει τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ἀνακαινίζει τήν ἀνθρώπινη φύση του γιά νά μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος διά τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματοςνά ἀποκτήσει τήν ἀρχική του ἀκεραιότητα.

Γι’ αὐτό οἱ ἅγιοι Πατέρες καί γενικά οἱ ἅγιοι δέν ἐνδιαφέρονται τόσο γιά τήν σωματική καί βιολογική κατασκευή καί προέλευση τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ἐκπλήσονται μπροστά στό μεγάλο θαῦμα, τό ὅτι μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ ἔγινε μέλος τοῦ Σωματός Του.

Ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει ἀξία γιατί ἁπλῶς γεννιέται βιολογικά, ἀλλά γιατί με τό μυστήριο τῆς Θεογενεσίας (τό ἅγιο βάπτισμα) γίνεται μέλος τοῦ ἀναστημένου Σώματος τοῦ Χριστοῦ, γιατί ὅλη ἡ φύση του προσελήφθη ἀπό τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος αἰσθανόταν πώς μόνο μέ τήν πίστη πλησιάζει κανείς τό μυστήριο τῆς Γεννήσεως, γι’ αὐτό καί ἔλεγε γιά τόν ἑαυτό του «ὁ διώκων ἡμᾶς ποτε, νῦν εὐαγγελίζεται τήν πίστην ἥν ποτε ἐπόρθει» (Γαλ.1.23). Ἡ περίοδος τῆς ἀναμονῆς τοῦ Μεσσία γιά τούς δικαίους τῆς Π. Διαθήκης ἦταν μιά περίοδος πίστεως. Οἱ πρό Χριστοῦ ἅγιοι ἔζησαν «διά πίστεως», τονίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Τά μάτια τους δέ σταματοῦσαν στόν κόσμο αὐτό. Μέ τήν δύναμη τῆς πίστεως διέσχιζαν τούς αἰῶνες καί ἔβλεπαν καθαρά τό πρόσωπο τοῦ ἐρχομένου Μεσσία.

Ὅμως ἡ περίοδος τῆς ἀναμονῆς τοῦ Μεσσία γιά τούς πιστούς τῆς Π. Διαθήκης ἦταν μιά περίοδος δοκιμασιῶν καί πόνου. Βασικό χαρακτηριστικό ὅλων τῶν πρό Χριστοῦ δικαίων καί πιστῶν ἀνθρώπων ἦταν ὁ πόνος, ὁ διωγμός, τό μαρτύριο. Ὁ Μεσσίας ἦρθε, ἀφοῦ προηγουμένως πόνεσε πολύ ἡ ἀνθρωπότητα. Ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκαλεῖτο ἀπό τόν ἄγγελο νά χαρεῖ «χαράν μεγάλην» γιά τήν γέννηση τοῦ Σωτήρα ἦταν ἕνας πονεμένος καί πολυβασανισμένος λαός. Καί ἡ χαρά αὐτή ἦταν ἀκριβῶς ὁ καρπός τῆς ἀναμονῆς του ἐν πόνῳ.

Ἡ ζωή μας ἐξακολουθεῖ νά εἶναι μιά ἀναμονή τοῦ Χριστοῦ καί μετά τήν γέννησή Του. Μιά ἐτήσια ἀναμονή τῆς ἐπετείου τῆς γεννήσεώς Του καί μιά ἰσόβια ἀναμονή τοῦ ἐρχόμενου Κυρίου. Ἡ περίοδος αὐτή καί τῆς δικῆς μας προσμονῆς εἶναι περίοδος πόνου. Βασικό χαρακτηριστικό τῆς ζωῆς μας ὡς πιστῶν εἶναι ὁ πόνος. Τό μῖσος, πού τρέφουν καί ἐκδηλώνουν οἱ κακοί ἐναντίων τῶν δικαίων, εἶναι παλαιό καί συνεχίζεται. Ὅμως, τό μήνυμα τῶν Χριστουγένων, εἶναι ὅτι ὁ πόνος κάθε ἀνθρώπου, τῆς ἀνθρωπότητας ὁλόκληρης, θά φέρει τήν χαρά. Τόν θρῆνο θά τόν διαδεχθεῖ ἡ εὐφροσύνη.

Κάποιος ἄγγελος ἀργά ἤ γρήγορα θά σταλεῖ νά μηνύσει στούς ἀναμένοντας ἐν πόνῳ πιστούς: «Ἱδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην». Ὁ Χριστός ἦρθε καί ἔρχεται καί θά ἔρθει Σωτήρας καί Λυτρωτής.

Ἔρχεται μετά τήν πλάση γιά νά ἀναπλάσει τώρα τόν ἄνθρωπο, γιά νά γίνει ὁ «καινός», ὁ νέος ἄνθρωπος τῆς χάριτος, ὁ «κατά Χριστόν κτισθείς». Κι  ἄν ὑπάρχει κάτι πού κάνει τόν χρόνο καινούργιο δέν εἶναι ἡ ἐναλλαγή κάποιων ἀριθμῶν, ἀλλά ἡ εἴσοδος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ μέσα στό χρόνο τῆς ἱστορίας.

Ἡ πίστη εἶναι χειραγωγός μέσα στόν κόσμο. Παίρνει τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τό ζοφερό δειλινό τῆς πτώσης τοῦ Ἀδάμ καί τό ὁδηγεῖ στό φωτεινό ὄρθρο τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Παραλαμβάνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τή φάτνη τῆς Γεννήσεως καί τόν ὁδηγεῖ στόν παράδεισο τῆς αἰώνιας ζωῆς. «Οὐ φέρει τό μυστήριον ἔρευναν πίστει μόνῃ τοῦτο πάντες δοξάζομεν».

Ἄς εἴμαστε σἐ ἀναμονή τοῦ Χριστοῦ μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μας.

Τά Χριστούγεννα πού θα γιορτάσουμε ἄς τονώσουν καί τή δική μας πίστη καί ἐλπίδα στόν ἐρχόμενο Κύριο Ἰησοῦ.

Ὁ Κύριος μᾶς τό βεβαίωσε: «Ναί, ἔρχομαι ταχύ».

Χρόνια Πολλά! Εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Εὐχέτης πρός τόν Νηπιάσαντα Χριστό

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

+ Ὁ Σάμου και Ἰκαρίας Εὐσέβιος"