.png "English"){kind=small}
Ένα μεγάλο νεκρό ρινοδέλφινο, μήκους 3,60μ., το οποίο είχε πεθάνει πρόσφατα, εντόπισε στα ανοιχτά της νότιας Σάμου η ομάδα κητολογικής έρευνας του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Έρευνας "Αρχιπέλαγος", κατά τη διάρκεια ερευνητικού ταξιδιού της.
Δίπλα στο νεκρό δελφίνι βρισκόταν ένα άλλο ενήλικο ρινοδέλφινο, το οποίο έκανε κύκλους γύρω του προσπαθώντας να το προστατέψει από θηρευτές.
Αυτό προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση στους ερευνητές του ινστιτούτου, παρόλο που δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρούσαν μια τέτοια συμπεριφορά.
Τελικά το νεκρό δελφίνι μεταφέρθηκε στη βάση του "Αρχιπελάγους" στον Μεσόκαμπο Σάμου, όπου το παρέλαβε άλλη ερευνητική ομάδα και διενέργησε την απαραίτητη νεκροψία για τα ακριβή αίτια του θανάτου του άτυχου δελφινιού.
Τα αποτελέσματα της νεκροψίας ήταν τα εξής:
Στον οισοφάγο του δελφινιού βρέθηκαν κομμάτια διχτυού και υπολείμματα πλαστικού τα οποία του προκάλεσαν επιπλοκές, με αποτέλεσμα να του είναι αδύνατο να τραφεί και τελικά να προκληθεί ο θάνατός του.
Το περιστατικό αυτό, έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες νεκροψίες σπάνιων άγριων ζώων που πραγματοποιεί το Ινστιτούτο "Αρχιπέλαγος" ετησίως , επιβεβαιώνοντας τις ανησυχίες των ερευνητών σχετικά με την υποβάθμιση που δέχονται τα θαλάσσια οικοσυστήματα:
Όπως λένε οι ίδιοι,
"Αφενός παρατηρούμε τη δραματική μείωση των ιχθυαποθεμάτων, που οδηγεί σε πρόβλημα επιβίωσης τόσο θαλάσσια θηλαστικά, όσο και στους ψαράδες που εξαρτώνται από τα ίδια αλιεύματα. Αυτό επηρεάζει και τους υπόλοιπους πολίτες οι οποίοι ολοένα και συχνότερα, ακόμα και στα νησιά, προμηθεύονται αμφίβολης ποιότητας εισαγόμενα ψάρια.
Παράλληλα, τα πλαστικά κατακλύζουν τις θάλασσές μας, είτε ως ορατά απορρίμματα, είτε ως μικρά θραύσματα και αόρατες ίνες, με πολυάριθμες συνέπειες στα θαλάσσια οικοσυστήματα, τα σπάνια είδη που ζουν σε αυτές, αλλά και στην ανθρώπινη υγεία. Αυτός ο ευρύς διασκορπισμός των πλαστικών οφείλεται στην εγκληματική διαχείριση των απορριμμάτων που παρατηρείται σχεδόν σε όλη την Ελλάδα.
Εμείς στο "Αρχιπέλαγος", έχοντας αντιμετωπίσει εκατοντάδες περιστατικά εκβρασμού θαλάσσιων θηλαστικών, και περισσότερα από δέκα κατά τον τελευταίο μήνα, σοκαριζόμαστε αντιμετωπίζοντας τέτοιες εικόνες. Δυστυχώς ένα αντίστοιχο περιστατικό θανάτωσης μεγάλης ηλικίας ρινοδέλφινου από κατάποση πλαστικού, αντιμετωπίσαμε στην ίδια περιοχή μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη.
Ευνόητο είναι ότι αυτά αποτελούν ένα μικρό μόνο ποσοστό του πραγματικού αριθμού θαλάσσιων θηλαστικών που θανατώνονται από την κατάποση πλαστικού, δεδομένου ότι τα περισσότερα περιστατικά δεν καταγράφονται.
Πρέπει λοιπόν να αναλογιστούμε το πώς καταφέραμε μέσα σε 3 γενιές να προκαλέσουμε καταστροφή που αντίστοιχη δεν έχει προκληθεί μέσα σε χιλιάδες χρόνια. Δεν μπορούμε με δικαιολογία την οικονομική κρίση να ανεχόμαστε την καταστροφή των φυσικών μας πόρων. Η κρίση αυτή όπως και τόσες άλλες που έχουμε βιώσει στην Ελλάδα κατά την πρόσφατη ιστορία μας, θα ξεπεραστεί, αργά ή γρήγορα. Η καταστροφή όμως που προκαλούμε στους φυσικούς μας πόρους και βιοποικιλότητα είναι μη αναστρέψιμη, και θα αποτελέσει μία βαριά κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.
Κλείνοντας λοιπόν κάνουμε μία έκκληση στους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας, να αναλογιστούν το μέγεθος της καταστροφής που προκαλούμε καθημερινά και να δράσουν ενάντια σε αυτό, αντίθετα με την φιλολογική "οικολογία του καναπέ" που άνθισε στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, η οποία τελικά αποτελεί ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος".
Παράλληλα, τα πλαστικά κατακλύζουν τις θάλασσές μας, είτε ως ορατά απορρίμματα, είτε ως μικρά θραύσματα και αόρατες ίνες, με πολυάριθμες συνέπειες στα θαλάσσια οικοσυστήματα, τα σπάνια είδη που ζουν σε αυτές, αλλά και στην ανθρώπινη υγεία. Αυτός ο ευρύς διασκορπισμός των πλαστικών οφείλεται στην εγκληματική διαχείριση των απορριμμάτων που παρατηρείται σχεδόν σε όλη την Ελλάδα.
Εμείς στο "Αρχιπέλαγος", έχοντας αντιμετωπίσει εκατοντάδες περιστατικά εκβρασμού θαλάσσιων θηλαστικών, και περισσότερα από δέκα κατά τον τελευταίο μήνα, σοκαριζόμαστε αντιμετωπίζοντας τέτοιες εικόνες. Δυστυχώς ένα αντίστοιχο περιστατικό θανάτωσης μεγάλης ηλικίας ρινοδέλφινου από κατάποση πλαστικού, αντιμετωπίσαμε στην ίδια περιοχή μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη.
Ευνόητο είναι ότι αυτά αποτελούν ένα μικρό μόνο ποσοστό του πραγματικού αριθμού θαλάσσιων θηλαστικών που θανατώνονται από την κατάποση πλαστικού, δεδομένου ότι τα περισσότερα περιστατικά δεν καταγράφονται.
Πρέπει λοιπόν να αναλογιστούμε το πώς καταφέραμε μέσα σε 3 γενιές να προκαλέσουμε καταστροφή που αντίστοιχη δεν έχει προκληθεί μέσα σε χιλιάδες χρόνια. Δεν μπορούμε με δικαιολογία την οικονομική κρίση να ανεχόμαστε την καταστροφή των φυσικών μας πόρων. Η κρίση αυτή όπως και τόσες άλλες που έχουμε βιώσει στην Ελλάδα κατά την πρόσφατη ιστορία μας, θα ξεπεραστεί, αργά ή γρήγορα. Η καταστροφή όμως που προκαλούμε στους φυσικούς μας πόρους και βιοποικιλότητα είναι μη αναστρέψιμη, και θα αποτελέσει μία βαριά κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.
Κλείνοντας λοιπόν κάνουμε μία έκκληση στους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας, να αναλογιστούν το μέγεθος της καταστροφής που προκαλούμε καθημερινά και να δράσουν ενάντια σε αυτό, αντίθετα με την φιλολογική "οικολογία του καναπέ" που άνθισε στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, η οποία τελικά αποτελεί ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος".
