.png "English"){kind=small}
Για "διάλυση της Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου Ε.Ο.Σ.Σ και νέους ‘συνεταιρισμούς’" κάνει λόγο η Τομεακή Επιτροπή Σάμου του Κ.Κ.Ε, που δηλώνει ότι δεν συνυπογράφει "την εκμετάλλευση του μόχθου και το ξεκλήρισμα των αμπελουργών, ούτε την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους στις συνεταιριστικές οργανώσεις".
Πιο αναλυτικά, στην τοποθέτησή του το Κ.Κ.Ε Σάμου αναφέρει:
"Ο νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που μετατρέπει τους συνεταιρισμούς σε επιχειρήσεις-εκμεταλλευτές των αγροτών, σε συνδυασμό με την κατάργηση της ‘αναγκαστικότητας’ που αποτελούσε το έσχατο μέσο προστασίας των παραγωγών από την ασυδοσία των εμποροβιομηχάνων, γυρνούν την αμπελοκαλλιέργεια στη Σάμο 82 χρόνια πίσω και με ακόμη χειρότερους όρους.
Τα νέα συνεταιριστικά σχήματα που θα προκύψουν με την υποχρεωτική εφαρμογή του νόμου δεν θα έχουν καμιά σχέση με την ΕΟΣΣ όπως τη γνωρίσαμε μέχρι τώρα.
Θα πρόκειται για συνεταιρισμούς μόνο στο όνομα, διότι στην ουσία θα πρόκειται για επιχειρήσεις οι οποίες στον σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ τους και με τους ιδιώτες οινοβιομήχανους, θα εκμεταλλευτούν χωρίς έλεος τους αμπελουργούς με χαμηλές τιμές και αβέβαιη πληρωμή, και θα προχωρήσουν σε σφαγή των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Το ΚΚΕ και η παράταξή του στην ΕΟΣΣ, η ‘Αγροτική Αναγέννηση’, πάλεψαν όλα αυτά τα χρόνια για την οργάνωση της πάλης των αγροτών ενάντια σε αυτή την πολιτική. Είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει γι’ αυτές τις συνέπειες, αποκαλύπτοντας παράλληλα και καταγγέλλοντας τις ευθύνες όλων των διοικήσεων που υλοποιούσαν χωρίς δισταγμό κάθε αντιαγροτικό μέτρο της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων των κομμάτων τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ).
Ο νέος νόμος για τους συνεταιρισμούς, δεν είναι ‘κεραυνός εν αιθρία’. Έρχεται από τη συνθήκη του Μάαστριχτ, εδραιώνει ακόμη περισσότερο τη στρατηγική των μονοπωλίων και στον αγροτικό τομέα. Είναι η υλοποίηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της Ε.Ε..
Είναι η πλήρης και σε θεσμικό επίπεδο εφαρμογή της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς Οίνου και Αμπέλου (αμπελοοινικός κανονισμός του 2006) και των καταστροφικών συνεπειών που είχε ήδη με τις επιδοτούμενες εκριζώσεις και την δραστική συμβολή του στη μείωση κατά 60% της τιμής παραγωγού την τελευταία δεκαετία.
Οι αγρότες-αμπελοκαλλιεργητές δεν έχουν τίποτα θετικό να περιμένουν από τους μεταλλαγμένους συνεταιρισμούς ακόμη κι αν εμφανίζονται ως διάδοχοι της ΕΟΣΣ. Ούτε βέβαια μέσα από εκεί θα μπορούν να αντισταθούν στις αρνητικές-καταστροφικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, γιατί απλούστατα αυτοί οι συνεταιρισμοί -θέλουν δεν θέλουν- θα είναι όργανα της αντιαγροτικής-αντιλαϊκής πολιτικής. Όταν θέλεις να πολεμήσεις τον αντίπαλο δεν συμμαχείς μαζί του.
Όσοι σήμερα έχουν και καλλιεργούν αυταπάτες ότι με παρεμβάσεις στο Καταστατικό μπορούν να ξεγελάσουν το νόμο και με τη συμμετοχή τους στις διοικήσεις τους θα κάνουν τους νέους ‘συνεταιρισμούς’ φιλοαγροτικούς, θα έχουν σοβαρές ευθύνες για τα αποτελέσματα, που δεν θα αργήσουν να φανούν.
Ανεξάρτητα από προθέσεις θα οδηγούνται από την μια υποχώρηση στην άλλη, από τον ένα συμβιβασμό στον άλλον και θα γίνουν -έστω ακούσια- το άλλοθι αυτής της ληστρικής για το λαό πολιτικής.
Το ΚΚΕ, τα μέλη, τα στελέχη του, οι φίλοι και συναγωνιστές που το εμπιστεύονται γιατί ποτέ δεν τους ξεγέλασε, ποτέ δεν τους είπε ψέματα, δεν πρόκειται νομιμοποιήσουν με κανένα τρόπο στη συνείδηση των αγροτών και του λαού αυτό το νομοθετικό αντιλαϊκό έκτρωμα και τα παράγωγά του.
Θα ψηφίσουν κατά στα νέα καταστατικά (δηλαδή στον νόμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και παρών στις ψηφοφορίες για τις συγχωνεύσεις των πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών και την διάλυση της ΕΟΣΣ. Και φυσικά δεν θα θέσουν υποψηφιότητα για τις διοικήσεις τους.
Με δυο λόγια, οι κομμουνιστές δεν συνυπογράφουν την εκμετάλλευση του μόχθου και το ξεκλήρισμα των αμπελουργών, ούτε την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους στις συνεταιριστικές οργανώσεις.
Το ΚΚΕ, λέει όσο πιο δυνατά και καθαρά μπορεί, ότι ο μόνος δρόμος για να αποκρούσουν, να καθυστερήσουν οι αγρότες αυτές τις εξελίξεις και να διεκδικήσουν ικανοποιητική τιμή για το προϊόν τους, να αντισταθούν συνολικά στην άγρια φορολογική-αντιασφαλιστική επίθεση που δέχονται, είναι η οργάνωσή τους σε ένα γερό αντιμονοπωλιακό συνδικαλιστικό κίνημα, στον Αγροτικό Σύλλογο, σε Λαϊκές Επιτροπές Αγώνα, στην Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ).
Είναι ο δρόμος της συμμαχίας τους με τους εργατοϋπάλληλους και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες για την οριστική ανατροπή της βαρβαρότητας του καπιταλισμού που τους καταστρέφει. Για τη δική τους, τη Λαϊκή Εξουσία, τον Σοσιαλισμό.
Σ’ αυτή τη κατεύθυνση για το σήμερα και για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους μπορούν να βασίζονται στο ΚΚΕ, να στηριχτούν σ’ αυτό, να συμπορευτούν μαζί του".
Τα νέα συνεταιριστικά σχήματα που θα προκύψουν με την υποχρεωτική εφαρμογή του νόμου δεν θα έχουν καμιά σχέση με την ΕΟΣΣ όπως τη γνωρίσαμε μέχρι τώρα.
Θα πρόκειται για συνεταιρισμούς μόνο στο όνομα, διότι στην ουσία θα πρόκειται για επιχειρήσεις οι οποίες στον σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ τους και με τους ιδιώτες οινοβιομήχανους, θα εκμεταλλευτούν χωρίς έλεος τους αμπελουργούς με χαμηλές τιμές και αβέβαιη πληρωμή, και θα προχωρήσουν σε σφαγή των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Το ΚΚΕ και η παράταξή του στην ΕΟΣΣ, η ‘Αγροτική Αναγέννηση’, πάλεψαν όλα αυτά τα χρόνια για την οργάνωση της πάλης των αγροτών ενάντια σε αυτή την πολιτική. Είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει γι’ αυτές τις συνέπειες, αποκαλύπτοντας παράλληλα και καταγγέλλοντας τις ευθύνες όλων των διοικήσεων που υλοποιούσαν χωρίς δισταγμό κάθε αντιαγροτικό μέτρο της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων των κομμάτων τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ).
Ο νέος νόμος για τους συνεταιρισμούς, δεν είναι ‘κεραυνός εν αιθρία’. Έρχεται από τη συνθήκη του Μάαστριχτ, εδραιώνει ακόμη περισσότερο τη στρατηγική των μονοπωλίων και στον αγροτικό τομέα. Είναι η υλοποίηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της Ε.Ε..
Είναι η πλήρης και σε θεσμικό επίπεδο εφαρμογή της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς Οίνου και Αμπέλου (αμπελοοινικός κανονισμός του 2006) και των καταστροφικών συνεπειών που είχε ήδη με τις επιδοτούμενες εκριζώσεις και την δραστική συμβολή του στη μείωση κατά 60% της τιμής παραγωγού την τελευταία δεκαετία.
Οι αγρότες-αμπελοκαλλιεργητές δεν έχουν τίποτα θετικό να περιμένουν από τους μεταλλαγμένους συνεταιρισμούς ακόμη κι αν εμφανίζονται ως διάδοχοι της ΕΟΣΣ. Ούτε βέβαια μέσα από εκεί θα μπορούν να αντισταθούν στις αρνητικές-καταστροφικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, γιατί απλούστατα αυτοί οι συνεταιρισμοί -θέλουν δεν θέλουν- θα είναι όργανα της αντιαγροτικής-αντιλαϊκής πολιτικής. Όταν θέλεις να πολεμήσεις τον αντίπαλο δεν συμμαχείς μαζί του.
Όσοι σήμερα έχουν και καλλιεργούν αυταπάτες ότι με παρεμβάσεις στο Καταστατικό μπορούν να ξεγελάσουν το νόμο και με τη συμμετοχή τους στις διοικήσεις τους θα κάνουν τους νέους ‘συνεταιρισμούς’ φιλοαγροτικούς, θα έχουν σοβαρές ευθύνες για τα αποτελέσματα, που δεν θα αργήσουν να φανούν.
Ανεξάρτητα από προθέσεις θα οδηγούνται από την μια υποχώρηση στην άλλη, από τον ένα συμβιβασμό στον άλλον και θα γίνουν -έστω ακούσια- το άλλοθι αυτής της ληστρικής για το λαό πολιτικής.
Το ΚΚΕ, τα μέλη, τα στελέχη του, οι φίλοι και συναγωνιστές που το εμπιστεύονται γιατί ποτέ δεν τους ξεγέλασε, ποτέ δεν τους είπε ψέματα, δεν πρόκειται νομιμοποιήσουν με κανένα τρόπο στη συνείδηση των αγροτών και του λαού αυτό το νομοθετικό αντιλαϊκό έκτρωμα και τα παράγωγά του.
Θα ψηφίσουν κατά στα νέα καταστατικά (δηλαδή στον νόμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και παρών στις ψηφοφορίες για τις συγχωνεύσεις των πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών και την διάλυση της ΕΟΣΣ. Και φυσικά δεν θα θέσουν υποψηφιότητα για τις διοικήσεις τους.
Με δυο λόγια, οι κομμουνιστές δεν συνυπογράφουν την εκμετάλλευση του μόχθου και το ξεκλήρισμα των αμπελουργών, ούτε την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους στις συνεταιριστικές οργανώσεις.
Το ΚΚΕ, λέει όσο πιο δυνατά και καθαρά μπορεί, ότι ο μόνος δρόμος για να αποκρούσουν, να καθυστερήσουν οι αγρότες αυτές τις εξελίξεις και να διεκδικήσουν ικανοποιητική τιμή για το προϊόν τους, να αντισταθούν συνολικά στην άγρια φορολογική-αντιασφαλιστική επίθεση που δέχονται, είναι η οργάνωσή τους σε ένα γερό αντιμονοπωλιακό συνδικαλιστικό κίνημα, στον Αγροτικό Σύλλογο, σε Λαϊκές Επιτροπές Αγώνα, στην Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ).
Είναι ο δρόμος της συμμαχίας τους με τους εργατοϋπάλληλους και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες για την οριστική ανατροπή της βαρβαρότητας του καπιταλισμού που τους καταστρέφει. Για τη δική τους, τη Λαϊκή Εξουσία, τον Σοσιαλισμό.
Σ’ αυτή τη κατεύθυνση για το σήμερα και για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους μπορούν να βασίζονται στο ΚΚΕ, να στηριχτούν σ’ αυτό, να συμπορευτούν μαζί του".
