ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Ο Σαμιώτης κολυμβητής-ναυτοπρόσκοπος Μανώλης Βελισσάριος

Ο ναυτοπρόσκοπος Μανώλης Βελισσάριος ήταν ο πρώτος Έλληνας που διέσχισε κολυμπώντας την Μάγχη το 1931.

Στο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων και ιδιαίτερα στους Ναυτοπροσκόπους το όνομα του αείμνηστου Μανώλη Βελισσάριου σημαίνει πολλά. Το My Samos Blog ανατρέχει στον Σαμιώτη κολυμβητή - πρόσκοπο, τον πρώτο Έλληνα αθλητή του υγρού στίβου που επιχείρησε επιτυχώς τον διάπλου της Μάγχης.

Με καταγωγή από το Πυθαγόρειο της Σάμου, ο Μανώλης Βελισσάριος γεννήθηκε το 1905. Άρχισε να κολυμπά σε ηλικία 5 ετών και εξελίχθηκε σε λαμπρό κολυμβητή μεγάλων αποστάσεων.

Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός για το κατόρθωμά του να διασχίσει κολυμπώντας το στενό της Μάγχης. Στις 10 Ιουνίου 1930 κάλυψε την απόσταση των 33 χιλιομέτρων ανάμεσα στον φάρο Γκρι Νε του Καλαί της Γαλλίας και το Ντόβερ της Αγγλίας, σε 12 ώρες και 9 λεπτά.

Ο Μανώλης Βελισσάριος

Πέρα από πρώτος Έλληνας που πέτυχε τον διάπλου αυτόν της Μάγχης, ήταν και ο μόλις δεύτερος άνθρωπος στον κόσμο που κάλυψε την απόσταση αυτή σε χρόνο κάτω των 12,5 ωρών. Ρεκόρ που χρειάστηκε να περάσουν 20 ολόκληρα χρόνια για να καταρριφθεί!

Έλαβε μέρος και σε πολλούς άλλους αγώνες κολύμβησης μεγάλων αποστάσεων (Αμβέρσα, Ρουμανία, Δανία κλπ), σημειώνοντας μεγάλες επιδόσεις.

Ο Μανώλης Βελισσάριος ήταν ναυτικός και υπηρέτησε το Σώμα των Ελλήνων Προσκόπων (Σ.Ε.Π.) επί 52 χρόνια. Πρόσκοπος έγινε στη Σάμο το 1918, σε ηλικία 13 ετών. Το 1924 ανέλαβε Υπαρχηγός στην Ομάδα Προσκόπων της Νίκαιας, ενώ το 1925 ίδρυσε τη 2η Ομάδα Ναυτοπροσκόπων Νίκαιας, της οποίας και ηγήθηκε.

Πρόσκοποι Νίκαιας Πειραιά το 1926 σε εκδρομή στη Γλυφάδα. O Μανώλης Βελισσάριος επισημαίνεται με τον αριθμό "1".

Πρόσκοποι της Νίκαιας του Πειραιά το 1926 σε εκδρομή στα Μέγαρα. O Μανώλης Βελισσάριος επισημαίνεται με τον αριθμό "2".

Πρόσκοποι Νίκαιας του Πειραιά σε εκδρομή στην Ελευσίνα το 1927. O Μανώλης Βελισσάριος επισημαίνεται με τον αριθμό "1".

Πρόσκοποι Νίκαιας του Πειραιά σε εκδρομή στην Ελευσίνα το 1927. O Μανώλης Βελισσάριος επισημαίνεται με τον αριθμό "1".

Στη διάρκεια της Κατοχής πρωτοστάτησε στην ανασύσταση των Προσκόπων της Νίκαιας και στην κοινωφελή δράση τους επανδρώνοντας τα συσσίτια της Ε.Ο.Χ.Α. Το 1946 ανέλαβε Βοηθός Περιφερειακός Έφορος Αττικοβοιωτίας, το 1947 έγινε Τοπικός Έφορος Νίκαιας, ενώ την ίδια χρονιά τέθηκε επικεφαλής της νεοσύστατης Περιφερειακής Εφορείας Σαρωνικού.

Ο Μανώλης Βελισσάριος πάνω σε μοτοσικλέτα, σε εκδρομή της 3ης Ναυτοπροσκόπων Αθηνών.

Στα επόμενα χρόνια διετέλεσε Έφορος Ναυτοπροσκόπων και εκπαιδευτής στη Γενική Εφορεία τους. Ο "καπετάνιος", όπως τον αποκαλούσαν, ήταν επί 15 χρόνια η "ψυχή" των Ναυτοπροσκόπων στην Ελλάδα, εμπνέοντας και καθοδηγώντας τους νεώτερους από αυτούς, ενεργά μέχρι και το 1970 που αποχώρησε από την προσκοπική δράση.

Για την πολύτιμη και μακρόχρονη αυτή προσφορά του στον Προσκοπισμό, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων τού απένειμε μεταξύ άλλων την ανώτατη τιμητική διάκριση, το παράσημο του "Αργυρού Φοίνικα".

Ο ναυτοπρόσκοπος Μανώλης Βελισσάριος σε μεγάλη ηλικία.

Ο Μανώλης Βελισσάριος πέθανε στις 15 Νοεμβρίου 1978. Στη μνήμη του λειτουργεί ως και αίθουσα με το όνομά του στην Περιφερειακή Εφορεία Προσκόπων Σαρωνικού, στη Μαρίνα Ζέας, στον Πειραιά.

Και όχι μόνο. Το όνομά του δόθηκε και στη Ναυτοπροσκοπική Λέμβο που ναυπηγήθηκε το 1980 από τον ναυπηγό Γιάννη Τσιάμα.

και ανακατασκευάστηκε το 2005, επίσης από το 10ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Αθηνών.

Όλα αυτά τα χρόνια η λέμβος αυτή δίνει στα παιδιά, ηλικίας από 7 έως 18 ετών, εμπειρίες μοναδικές και πρωτόγνωρες στη θάλασσα.

Ακολουθώντας τα χνάρια του Μανώλη Βελισσάριου, η λέμβος αυτή, μέσα στα 34 χρόνια πλεύσης της, έχει και αυτή με τη σειρά της τις δικές της πρωτιές. Ήταν η πρώτη ναυτοπροσκοπική λέμβος που πέρασε από τη διώρυγα της Κορίνθου το 1996.

Ήταν, επίσης, και η μία από τις δύο πρώτες λέμβους (η άλλη ήταν το "Καλλιρρόη" του 1ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Νέας Σμύρνης, μιας και το ταξίδι ήταν κοινό) που διέσχισαν τη ζεύξη Ρίου - Αντίρριου, στον Πατραϊκό Κόλπο, τον Αύγουστο του 2011.

Η κόρη του Μανώλη Βελισσάριου, η Στέλλα Βελισσάριου-Γεντέκου, ήταν αυτή που τίμησε τα πληρώματα των δύο σκαφών με αναμνηστικά δώρα, το 2011, σε εκδήλωση για την παρουσίαση της θερινής εκείνης ναυτοπροσκοπικής δράσης-το ταξίδι από τη Λευκάδα ώς το Φάληρο.

Στο μέσον της φωτογραφίας η Στέλλα Βελισσάριου-Γεντέκου, κόρη του Μανώλη Βελισσάριου

"Βιώνοντας την προσκοπική ζωή μέσα από το 10ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Αθηνών, μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να αγαπάμε την ιστορία και να την τιμάμε. Η Λέμβος μας 'Μ.Βελισσάριος' έχει ξεχωριστό χώρο στην καρδιά μας, μιας και μαζί της ζούμε, γελάμε, στεναχωριόμαστε, κουραζόμαστε, διασκεδάζουμε και βιώνουμε πολλά ακόμα συναισθήματα, που μόνο η συμβίωση μαζί της μπορεί να στα προκαλέσει!

Ακούγοντας ιστορίες για τον άνθρωπο και ναυτοπρόσκοπο Μανώλη Βελισσάριο, πολλές φορές τις παραλληλίζουμε με αυτές της Λέμβου μας, ίσως γιατί το όνομα αυτό της δίνει ψυχή για μεγάλα κατορθώματα!", λέει στο My Samos Blog η κ. Ξένια Γιακουμάκη, Αρχηγός του 10ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Αθηνών.  

* ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ τον κύριο Νίκο Χατζόπουλο, ιστορικό, υπεύθυνο του Ιστορικού Αρχείου του Σ.Ε.Π., καθώς και την κυρία Ξένια Γιακουμάκη - Αρχηγό του 10ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Αθηνών, για την παραχώρηση φωτογραφιών-αρχειακού υλικού, προς δημοσίευση από το My Samos Blog.