.png "English"){kind=small}
"Καταφύγιο στην καταπράσινη Σάμο έχουν βρει οι τελευταίοι πληθυσμοί του περίφημου «χρυσού» τσακαλιού! Το πιο σπάνιο σαρκοφάγο της Ελλάδας, που έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενο είδος βάσει του Κόκκινου Βιβλίου των Απειλούμενων Ειδών Ζώων, απειλείται με εξαφάνιση καθώς τα τελευταία χρόνια σημειώνει κατακόρυφη πληθυσμιακή πτώση, που αγγίζει ακόμη και το 90%! Ωστόσο, η Σάμος είναι το μοναδικό νησί στη Μεσόγειο όπου ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν αγέλες «χρυσών» τσακαλιών!
Παλαιότερα το συγκεκριμένο είδος τσακαλιού ήταν αρκετά διαδεδομένο στην ελληνική επικράτεια, αλλά τα τελευταία τριάντα χρόνια απειλείται λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας, της αστικοποίησης, των πυρκαγιών, αλλά και της ασυνειδησίας των κυνηγών που τα θανατώνουν εσκεμμένα χρησιμοποιώντας δηλητηριασμένα δολώματα.
Το 2010 το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» ξεκίνησε έρευνες στο Νησί του Πυθαγόρα για την προστασία του «χρυσού» τσακαλιού. Χερσαίες ερευνητικές ομάδες του «Αρχιπελάγους» «όργωσαν» τη σαμιακή γη προκειμένου να καταγράψουν τον πληθυσμό των τσακαλιών και να αξιολογήσουν τις απειλές που αντιμετωπίζει στο σπάνιο αυτό είδος.
«Τα χρυσά τσακάλια βρίσκονται στο νησί της Σάμου εδώ και χιλιάδες χρόνια» δηλώνει στην «Espresso» η Enara Otaegi, συντονίστρια χερσαίας έρευνας στο Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος». «Από τις έρευνες που πραγματοποιούμε, στις οποίες συμμετέχουν επιστήμονες και μεταπτυχιακοί φοιτητές από όλο τον κόσμο, εκτιμούμε πως στη Σάμο υπάρχουν είκοσι ομάδες, καθεμία από τις οποίες αποτελείται από περίπου τρία έως δέκα χρυσά τσακάλια. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά τις μεγάλες φωτιές του 2000 ο αριθμός τους είχε παρουσιάσει μείωση, αλλά τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια σχετική ανάκαμψη. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σπάνιο και μοναδικό είδος τσακαλιού, που ζει μόνο στη Σάμο και θα μπορούσε να αποτελεί ακόμη και σύμβολο του νησιού».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», τα «χρυσά» τσακάλια ζουν κοντά σε χωράφια και σε απόσταση μικρότερη των 2 χιλιομέτρων από τα χωριά της Σάμου, ενώ κατέχουν λειτουργική θέση στην αλυσίδα του οικοσυστήματος του νησιού, καθώς συμβάλλουν στη διατήρηση της βλάστησης και των καλλιεργειών, αφού είναι παμφάγα και τρέφονται κυρίως με τρωκτικά. Τα «χρυσά» τσακάλια είναι κοντινοί συγγενείς του γκρι λύκου, αλλά είναι ακίνδυνα για τον άνθρωπο και το σώμα τους δεν είναι μεγαλύτερο από αυτό ενός μεσαίου μεγέθους σκύλου. Το χρώμα τους μπορεί να είναι κόκκινο, ασημί ή καφέ με χρυσαφί, ενώ έχουν μακριά πόδια, κομψή μουσούδα και κοντή ουρά.
«Το χρυσό τσακάλι μπορεί να συνδράμει σημαντικά στην αειφόρο ανάπτυξη της Σάμου, αφού πρόκειται για το μοναδικό νησί της Μεσογείου στο οποίο ζει το συγκεκριμένο, σπάνιο είδος» αναφέρουν οι επιστήμονες του «Αρχιπελάγους» και συμπληρώνουν: «Η προσέλκυση του επιστημονικού τουρισμού και η ανάπτυξη εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη σπάνια πανίδα της Σάμου μπορούν να προσφέρουν εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης, αναδεικνύοντας τη μοναδικότητα της φυσικής κληρονομιάς του νησιού. Πρόκειται για το πιο σπάνιο σαρκοφάγο της Ελλάδας, που αποτελεί μέρος της μοναδικής βιοποικιλότητας της Σάμου, καθώς κοσμεί με την παρουσία του το Νησί του Πυθαγόρα εδώ και χιλιάδες χρόνια»".
Παλαιότερα το συγκεκριμένο είδος τσακαλιού ήταν αρκετά διαδεδομένο στην ελληνική επικράτεια, αλλά τα τελευταία τριάντα χρόνια απειλείται λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας, της αστικοποίησης, των πυρκαγιών, αλλά και της ασυνειδησίας των κυνηγών που τα θανατώνουν εσκεμμένα χρησιμοποιώντας δηλητηριασμένα δολώματα.
Το 2010 το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» ξεκίνησε έρευνες στο Νησί του Πυθαγόρα για την προστασία του «χρυσού» τσακαλιού. Χερσαίες ερευνητικές ομάδες του «Αρχιπελάγους» «όργωσαν» τη σαμιακή γη προκειμένου να καταγράψουν τον πληθυσμό των τσακαλιών και να αξιολογήσουν τις απειλές που αντιμετωπίζει στο σπάνιο αυτό είδος.
«Τα χρυσά τσακάλια βρίσκονται στο νησί της Σάμου εδώ και χιλιάδες χρόνια» δηλώνει στην «Espresso» η Enara Otaegi, συντονίστρια χερσαίας έρευνας στο Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος». «Από τις έρευνες που πραγματοποιούμε, στις οποίες συμμετέχουν επιστήμονες και μεταπτυχιακοί φοιτητές από όλο τον κόσμο, εκτιμούμε πως στη Σάμο υπάρχουν είκοσι ομάδες, καθεμία από τις οποίες αποτελείται από περίπου τρία έως δέκα χρυσά τσακάλια. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά τις μεγάλες φωτιές του 2000 ο αριθμός τους είχε παρουσιάσει μείωση, αλλά τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια σχετική ανάκαμψη. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σπάνιο και μοναδικό είδος τσακαλιού, που ζει μόνο στη Σάμο και θα μπορούσε να αποτελεί ακόμη και σύμβολο του νησιού».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», τα «χρυσά» τσακάλια ζουν κοντά σε χωράφια και σε απόσταση μικρότερη των 2 χιλιομέτρων από τα χωριά της Σάμου, ενώ κατέχουν λειτουργική θέση στην αλυσίδα του οικοσυστήματος του νησιού, καθώς συμβάλλουν στη διατήρηση της βλάστησης και των καλλιεργειών, αφού είναι παμφάγα και τρέφονται κυρίως με τρωκτικά. Τα «χρυσά» τσακάλια είναι κοντινοί συγγενείς του γκρι λύκου, αλλά είναι ακίνδυνα για τον άνθρωπο και το σώμα τους δεν είναι μεγαλύτερο από αυτό ενός μεσαίου μεγέθους σκύλου. Το χρώμα τους μπορεί να είναι κόκκινο, ασημί ή καφέ με χρυσαφί, ενώ έχουν μακριά πόδια, κομψή μουσούδα και κοντή ουρά.
«Το χρυσό τσακάλι μπορεί να συνδράμει σημαντικά στην αειφόρο ανάπτυξη της Σάμου, αφού πρόκειται για το μοναδικό νησί της Μεσογείου στο οποίο ζει το συγκεκριμένο, σπάνιο είδος» αναφέρουν οι επιστήμονες του «Αρχιπελάγους» και συμπληρώνουν: «Η προσέλκυση του επιστημονικού τουρισμού και η ανάπτυξη εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη σπάνια πανίδα της Σάμου μπορούν να προσφέρουν εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης, αναδεικνύοντας τη μοναδικότητα της φυσικής κληρονομιάς του νησιού. Πρόκειται για το πιο σπάνιο σαρκοφάγο της Ελλάδας, που αποτελεί μέρος της μοναδικής βιοποικιλότητας της Σάμου, καθώς κοσμεί με την παρουσία του το Νησί του Πυθαγόρα εδώ και χιλιάδες χρόνια»".
Του Ανδρέα Αξιώτη, από την Espresso News.
Δείτε φωτογραφίες και βίντεο των "χρυσών" τσακαλιών της Σάμου που λήφθηκαν με την υπέρυθρη κάμερα των επιστημόνων του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος:
