Πιο αναλυτικά, ο κ. Ευσέβιος αναφέρει:
"Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἡ μεγάλη μητέρα, ἡ Παναγία μητέρα, ἐκοιμήθη. Τοῦτες τίς μέρες ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς τοποθετεῖ στό τέρμα τῆς γήινης τροχιᾶς της καί μᾶς δίνει τό σῆμα: Σταματῆστε μπροστά στή μεγάλη μητέρα! Ὄχι ἐπιπόλαια. Προσηλῶστε τό βλέμμα στή μορφή της μέ σεβασμό, μέ προσοχή, μέ ἁπλότητα. Μελετῆστε τό βάθος. Ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τό παράδειγμα. Ἡ Παναγία μητέρα δέν σκεπάζει μόνο μέ τήν ἀγάπη της. Ἀνοίγει καί δρόμους μέ τά βήματά της.
Τό πέρασμά της στή γῆ μας, ἦταν μιά μοναδική τιμή καί μιά ἀφάνταστη εὐλογία. Ἡ φυσιογνωμία τῆς ἅπλωσε φῶς. Ἡ ἀγκαλιά τῆς ἔγινε θρόνος. Τά χέρια της, χερουβικά φτερά. Ἡ καρδιά τῆς ἱερό θυμιατήρι. Ἦταν καί εἶναι ἡ μορφή μέ τήν προνομιακή θέση. Ἡ ἁγία των ἁγίων.
Ὁ ἐπιπόλαιος παρατηρητής, πού θά κοιτάξει στά πεταχτά τή ζωή της, δέν θά βρεῖ τίποτα τό ἐντυπωσιακό. Ἄν, μάλιστα, ξεχωρίσει τό μεγάλο γεγονός, πού ἦταν Θεοῦ δωρεά καί Θεοῦ εὐδοκία, θά βιασθεῖ νά πεῖ πώς ἡ Θεοτόκος ἔζησε μιά συνηθισμένη ζωή. Πώς τά χρόνια της τά γέμισε μέ τά ἔργα, μέ τά ὁποῖα συνήθως γεμίζουν τά χρόνια τους οἱ ἄνθρωποι. Ὅμως αὐτό, πού μέ τήν πρώτη ματιά φαίνεται ἀδυναμία, ἀποτελεῖ τή μεγαλύτερη δύναμη καί τό μεγαλύτερο μαργαριτάρι στό στεφάνι τῆς Θεοτόκου.
Ἁγιότητα δέν σημαίνει ἔργα φανταχτερά. Ἁγιότητα σημαίνει τό νά ζεῖ κανείς τῆς κάθε στιγμή, τίς περιστάσεις καί τά ἔργα, πού παρουσιάζονται κάθε μέρα, μέ ἐξαγιασμένη καρδιά, μέ ἁγνές προθέσεις, μέ καθαρό τρόπο.
Αὐτό ἔκανε ἡ Παναγία! Δέν ἔζησε μαζί μέ τούς ἀγγέλους. Οὔτε σέ καμιά ἔρημο. Κυκλοφόρησε ἀνάμεσά σε κακότροπους Ναζαρηνούς καί ἀνάμεσα στούς ἄλλους ἀνθρώπους τῆς Παλαιστίνης. Πάλεψε μέ τίς δουλειές τοῦ σπιτιοῦ. Ζώσθηκε τήν ποδιά. Καθάρισε. Ἔπλυνε.Κουβάλησε ἀπό τή βρύση νερό. Ἀντιμετώπισε τούς θυμούς τῶν Ναζαρηνῶν. Τά πικρά λόγια. Μά αὐτή σέ ὅλα αὐτά ἀπάντησε μέ ἅγιο τρόπο. Ποτισμένη μέ τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἁγιασμένη στήν καρδιά, σκόρπιζε τήν εὐωδία τῆς ἁγιότητας σέ κάθε στιγμή. Αὐτό ἦταν πού τήν ἀνέβασε. Γι’ αὐτό τή διάλεξε ὁ Κύριος νά τήν κάνει μητέρα του.
Ὅταν ψηλά ἀπό τόν Σταυρό ὁ Ἰησοῦς ἀπευθυνόταν στόν ἀγαπημένο του μαθητῆ καί Εὐαγγελιστή Ἰωάννη, μέ τό «Ἰδού ἡ μήτηρ σου», ἐκείνη τήν ὥρα ἐπικύρωνε τήν ἱερή καί ἄρρηκτη σχέση τῆς Παναγίας μας μέ τό ἀνθρώπινο γένος. Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή ἔγινε ἡ Παναγία μας Μάνα ὅλου του κόσμου. Ζεῖ ἀνάμεσά μας, περπατάει στούς δρόμους μας, μπαίνει στά σπίτια μας. Γνωρίζει τούς πόνους καί βλέπει τῆς ψυχῆς μας τό βάθος. Ὅταν ὅλοι μας πληγώνουν καί μᾶς ἀποπέμπουν, Ἐκείνη μᾶς σκεπάζει μέ τήν ἀγάπη της, χρεώνεται ὅλα τά βάρη μας καί μᾶς ἀνοίγει δρόμους μέ τόν βηματισμό της.
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἡ δημιουργία καί ἡ ἁγιότητα, στή γῆ μας γεννιῶνται καί στή γῆ ξεδιπλώνονται. Σ’ αὐτή τή γῆ, πού ὑπάρχουν ὁμαλοί δρόμοι, μά πού ὑπάρχουν καί ἐμπόδια καί χαντάκια καί μυτεροί βράχοι κι ἀγκάθια. Ἄν ἔχουμε τή δύναμη νά ἀντιμετωπίζουμε τήν κάθε περίσταση μέ ἅγιο τρόπο, τότε μποροῦμε νά ἔχουμε τή συνείδηση ἤρεμη, πώς εἴμαστε οἱ ἀγωνιστές τῆς ἁγιότητας.
Ἡ Παναγία μας κρατοῦσε διαρκῶς ζωηρά στή μνήμη τῆς τά λόγια τοῦ Θεοῦ καί τά ἔνοιωθε δυνατά νά ἀναμοχλεύουν τήν καρδιά της: «Συνετήρει τά ρήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδία αὐτῆς». Κι ἐμεῖς καλούμαστε σήμερα νά ἀκολουθήσουμε πιστά τό φωτεινό της παράδειγμα: Νά συντηροῦμε καί νά διατηροῦμε ζωντανό τό μήνυμα τοῦ οὐρανοῦ γιά τή σωτηρία μας.
Καί ἡ προσπάθεια αὐτή ἴσως εἶναι ὁ ὡραιότερος ὕμνος καί ἡ πιό γνήσια εὐγνωμοσύνη στήν Παναγία μας καθώς θά τήν νοιώθουμε ἀκατάπαυστα νά χαμηλώνει ἀπό τά οὐράνια δώματά της καί νά μᾶς ἀγγίζει μέ τή χάρη Της.
Μέ πατρική ἀγάπη
Ὁ Ἐπίσκοπός σας
+Ο ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ".
Αρχική δημοσίευση στο My Samos Blog: www.my-samos.blogspot.com