.png "English"){kind=small}
 |
| Φωτογραφία του Μανώλη Θράβαλου |
Μαγευτικές εικόνες από την πρόσφατη νυχτερινή καταιγίδα στη Σάμο αποτύπωσε σε βίντεο και φωτογραφίες ο Μανώλης Θραβαλος!
Δείτε παρακάτω το βίντεο και τις φωτογραφίες του Μ. Θράβαλου και στη συνέχεια διαβάστε πώς περιέγραψε ο γνωστός φωτογράφος καιρικών φαινομένων και δημιουργός του Meteographer την νυχτερινή του εμπειρία!
 |
| Αγναντεύοντας την καταιγίδα από την περιοχή Νησί |
 |
| Θέα από Ζωοδόχο Πηγή |
"Το προχθεσινό κυνήγι ξεκίνησε νωρίς με τις πρώτες καταιγίδες να ξεσπούν νότια της Ικαρίας λίγο μετά τις 9 το βράδυ. Πρώτος προορισμός της βραδιάς το Πυθαγόρειο, με στόχο το κλασσικό κάδρο του χωριού με θέα προς τα δυτικά. Όταν έφτασα, η καταιγίδα είχε θεριέψει για τα καλά και οι ασταμάτητες αστραπές έκαναν τη νύχτα μέρα.
Η ισχυρή βροχή έκανε τη φωτογράφιση εκτός αυτοκινήτου αδύνατη, οπότε δοκίμασα τις πρώτες λήψεις μέσα από το αυτοκίνητο. Αν και εντυπωσιασμένος από το ουράνιο θέαμα, είδα με απογοήτευση ότι τα περισσότερα ηλεκτρικά φώτιζαν μόνο το εσωτερικό των νεφών και δεν άφηναν κανένα περιθώριο για ενδιαφέρουσες φωτογραφίες. Έτσι, αρκέστηκα σε απλές λήψεις βίντεο, σε μία προσπάθεια να αποτυπώσω, έστω και με αυτόν τον τρόπο, την απίστευτη δυναμική του καιρού.
Νιώθοντας ότι φεύγω με άδεια χέρια από το Πυθαγόρειο, αποφάσισα να κυνηγήσω το μοναδικό χρονικό παράθυρο που θα μπορούσα να έχω, δηλαδή το άνοιγμα του καιρού μετά το τέλος της καταιγίδας και πριν το ξημέρωμα, και έτσι λίγο μετά τη 1:00 ανέβηκα στη Ζωοδόχο Πηγή ελπίζοντας για το καλύτερο. Η καταιγίδα όμως συνέχιζε ακάθεκτη, με τους κεραυνούς να φωτίζουν συνεχώς την πυκνή ομίχλη που είχε καλύψει την περιοχή από χαμηλά.
Αποφάσισα να κάνω υπομονή και να περιμένω την πιθανότητα να καθαρίσει ο καιρός. Λένε ότι η τύχη ευνοεί αυτούς που την κυνηγούν. Έτσι και εγώ, στάθηκα τυχερός και λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα η ομίχλη διαλύθηκε, αποκαλύπτοντας την όμορφη ακτογραμμή της ανατολικής Σάμου, ενώ οι καταιγίδες που συνέχιζαν την πορεία τους στα βάθη της Τουρκίας, συμπλήρωναν με τον καλύτερο τρόπο το κάδρο.
Ένα χαμηλότερο στρώμα ομίχλης έκρυβε ακόμη την παραλία Μουρτιά στα πόδια μου, ασταμάτητοι κεραυνοί φώτιζαν τα γαλήνια νερά των κολπίσκων της Μικρής και της Μεγάλης Λάκας και η απόλυτη σιωπή διακοπτόταν μόνο από το μακρινό βουητό της καταιγίδας και ενίοτε από τον τρομακτικό ήχο των βράχων που κατρακυλούσαν στην απόκρυμνη πλαγιά λόγω της ισχυρής βροχόπτωσης που είχε προηγηθεί.
Μετά από πολλές ώρες υπομονής και μισή ώρα απόλαυσης, τις λήψεις της οποία μπορείτε να δείτε στο 35” περίπου, αποφάσισα να κινηθώ προς την περιοχή Νησί για να αποκτήσω θέα προς τα βόρεια, απ’όπου πλησίαζε στροβιλιζόμενο το κέντρο του χαμηλού.
Για μία ακόμη φορά στάθηκα μπροστά σε ένα μαγευτικό σκηνικό με την τελευταία καταιγίδα της βραδιάς να δίνει ρέστα κάτω από τα αστέρια και ένα εντυπωσιακό shelfcloud να ξεδιπλώνεται παράλληλα με τις ακτές της Τουρκίας. Αποκοιμήθηκα στο γνωστό παγκάκι της περιοχής με το φεγγάρι να φωτίζει τα σύννεφα που απομακρύνονταν και την κάμερα να βγάζει τις συνεχόμενες λήψεις που βλέπετε ως timelapse στο τέλος του 1ου λεπτού.
Η ισχυρή βροχή έκανε τη φωτογράφιση εκτός αυτοκινήτου αδύνατη, οπότε δοκίμασα τις πρώτες λήψεις μέσα από το αυτοκίνητο. Αν και εντυπωσιασμένος από το ουράνιο θέαμα, είδα με απογοήτευση ότι τα περισσότερα ηλεκτρικά φώτιζαν μόνο το εσωτερικό των νεφών και δεν άφηναν κανένα περιθώριο για ενδιαφέρουσες φωτογραφίες. Έτσι, αρκέστηκα σε απλές λήψεις βίντεο, σε μία προσπάθεια να αποτυπώσω, έστω και με αυτόν τον τρόπο, την απίστευτη δυναμική του καιρού.
Νιώθοντας ότι φεύγω με άδεια χέρια από το Πυθαγόρειο, αποφάσισα να κυνηγήσω το μοναδικό χρονικό παράθυρο που θα μπορούσα να έχω, δηλαδή το άνοιγμα του καιρού μετά το τέλος της καταιγίδας και πριν το ξημέρωμα, και έτσι λίγο μετά τη 1:00 ανέβηκα στη Ζωοδόχο Πηγή ελπίζοντας για το καλύτερο. Η καταιγίδα όμως συνέχιζε ακάθεκτη, με τους κεραυνούς να φωτίζουν συνεχώς την πυκνή ομίχλη που είχε καλύψει την περιοχή από χαμηλά.
Αποφάσισα να κάνω υπομονή και να περιμένω την πιθανότητα να καθαρίσει ο καιρός. Λένε ότι η τύχη ευνοεί αυτούς που την κυνηγούν. Έτσι και εγώ, στάθηκα τυχερός και λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα η ομίχλη διαλύθηκε, αποκαλύπτοντας την όμορφη ακτογραμμή της ανατολικής Σάμου, ενώ οι καταιγίδες που συνέχιζαν την πορεία τους στα βάθη της Τουρκίας, συμπλήρωναν με τον καλύτερο τρόπο το κάδρο.
Ένα χαμηλότερο στρώμα ομίχλης έκρυβε ακόμη την παραλία Μουρτιά στα πόδια μου, ασταμάτητοι κεραυνοί φώτιζαν τα γαλήνια νερά των κολπίσκων της Μικρής και της Μεγάλης Λάκας και η απόλυτη σιωπή διακοπτόταν μόνο από το μακρινό βουητό της καταιγίδας και ενίοτε από τον τρομακτικό ήχο των βράχων που κατρακυλούσαν στην απόκρυμνη πλαγιά λόγω της ισχυρής βροχόπτωσης που είχε προηγηθεί.
Μετά από πολλές ώρες υπομονής και μισή ώρα απόλαυσης, τις λήψεις της οποία μπορείτε να δείτε στο 35” περίπου, αποφάσισα να κινηθώ προς την περιοχή Νησί για να αποκτήσω θέα προς τα βόρεια, απ’όπου πλησίαζε στροβιλιζόμενο το κέντρο του χαμηλού.
Για μία ακόμη φορά στάθηκα μπροστά σε ένα μαγευτικό σκηνικό με την τελευταία καταιγίδα της βραδιάς να δίνει ρέστα κάτω από τα αστέρια και ένα εντυπωσιακό shelfcloud να ξεδιπλώνεται παράλληλα με τις ακτές της Τουρκίας. Αποκοιμήθηκα στο γνωστό παγκάκι της περιοχής με το φεγγάρι να φωτίζει τα σύννεφα που απομακρύνονταν και την κάμερα να βγάζει τις συνεχόμενες λήψεις που βλέπετε ως timelapse στο τέλος του 1ου λεπτού.
Το ξημέρωμα με βρήκε στο λιμάνι του Βαθέος, πιο γεμάτο και πιο ικανοποιημένο από ποτέ..."
