.png "English"){kind=small}
Τους λόγους για τους οποίους υπερψήφισε στη Βουλή το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό εξηγεί σε αναλυτική ανακοίνωσή του ο βουλευτής Σάμου, Δημήτρης Σεβαστάκης. Με αφορμή και την πρόσφατη επιστολή που του απέστειλε ο πρόεδρος του τοπικού Δικηγορικού Συλλόγου, Γιώργος Κολλάρος, με την οποία τον καλούσε να μην ψηφίσει το νομοσχέδιο, ο βουλευτής κάνει λόγο για "αήθεις υπαινιγμούς, παραποιήσεις, κρυμμένες προσβολές και απειλές".
Πιο αναλυτικά, σε αυτήν ο κ. Σεβαστάκης αναφέρει:
"Προτιμώ να απαντήσω σε ορισμένα βασικά σημεία της επιστολής που απέστειλε στους βουλευτές η Συντονιστική Επιτροπή Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος. Και το προτιμώ, γιατί η συγκεκριμένη επιστολή έχει μια ορισμένη επιχειρηματολογία που κατανοώ και θεωρώ ότι εδράζεται στη λογική. Επίσης χαρακτηρίζεται από ένα ύφος ευπρέπειας και ποιότητας, που ταιριάζει άλλωστε στην κουλτούρα των Λειτουργών στον χώρο της Δικαιοσύνης. Επίσης θεωρώ ότι σε κάποιο βαθμό εκφράζει τις ανησυχίες, αντιρρήσεις και άλλων ελεύθερων επαγγελματιών.
Το κεντρικό επιχείρημα που υποτονθορύζει στην επιστολή της συντονιστικής επιτροπής των δικηγόρων είναι ότι η διασύνδεση ασφαλιστικής εισφοράς με τη φορολογική ταυτότητα, με την εισοδηματική στάθμη, δημιουργεί ανισοτιμία αλλά και καταλήγει να πιέσει υπέρμετρα τους δικηγόρους. Το άθροισμα ασφαλιστικών και φορολογικών επιβαρύνσεων -κατά το κείμενο- είναι 'δυσβάστακτο' σύνολο, παρόλο που στο ίδιο κείμενο, υποβαθμίζεται ο ισχυρισμός του, με την επισήμανση μη ύπαρξης αναλογιστικών μελετών, άρα ασφαλούς αποδεικτικού πλαισίου για αριθμούς και μεγέθη.
Βεβαίως, αναλογιστικές προβολές κατατέθηκαν στη Βουλή που περιγράφουν πιθανοκρατικά τη δυναμική του συστήματος. Θα επανέλθω όμως παρακάτω.
Όντως η παραμετροποίηση (η ασφαλιστική επιβάρυνση δηλαδή με εισοδηματικά κριτήρια) ώστε να συναφθεί μια σύμβαση (και η ασφαλιστική και φορολογική κλίμακα αυτή που προτείνεται ή όποια άλλη αντιπροτείνεται, μια τέτοιου χαρακτήρα σχέση είναι, εν τέλει), είναι συζητήσιμη. Κάθε παράμετρος είναι εν μέρει μαχητή. Θα μπορούσε να αντιπροταθεί κάτι διαφορετικό (αν κάποιο πολιτικό κόμμα το είχε επεξεργαστεί, δεν υπήρξε όμως αντιπρόταση), πάντα σε συνάρτηση όμως με την δημοσιονομική ισορροπία. Όμως είναι γενική παραδοχή ότι το ασφαλιστικό σύστημα θέλει γενναία χρηματοδότηση και κάτι τέτοιο απαιτεί κεφάλαια που δεν διαθέτει η χώρα μας και δεν δημιουργεί η οικονομία μας. Δεν αρκούν τα χρήματα της χώρας για να χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό σύστημα. Έτσι ουσιαστικά οι υψηλότερες εισοδηματικές τάξεις καλούνται να χρηματοδοτήσουν, εν μέρει, τους ανασφάλιστους, τους χαμηλοσυνταξιούχους ή τους μη έχοντες επαρκείς ασφαλιστικές αποταμιεύσεις. Μοιράζεται η ζημία ενός μη βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος. Και από την διαίρεση της ζημιάς, κανείς δεν μένει ευχαριστημένος. Πόροι χρειάζονται για τεράστιους αριθμούς συνταξιούχων, ανασφάλιστων, ανέργων, δίκαια ή λιγότερο δίκαια συνταξιοδοτηθέντων. Και αυτοί οι πόροι αναζητούνται και οι ασφαλιστικά ενήμεροι εργαζόμενοι όπως και οι φορολογικά διαφανείς είναι οι πρώτοι που το πληρώνουν. Μια μορφή αδικίας (η επιβάρυνση των εργαζόμενων) για μια μορφή δικαιοσύνης (την κάλυψη των ανασφάλιστων και αδυνάμων). Αδικείται το εύρωστο ταμείο (π.χ. των δικηγόρων, αλλά και των μηχανικών κλπ) για να στηριχτεί το αδύναμο ταμείο, αυτό που καλύπτει τους πολίτες χωρίς ασφαλιστική αποταμίευση.
Για το εύλογο αίτημα των δικηγόρων (και των υπολοίπων ελεύθερων επαγγελματιών) που αφορά τη δημιουργία αυτοχρηματοδοτούμενων επαγγελματικών ταμείων, ο κ. Κατρούγκαλος και ο κ. Πετρόπουλος δήλωσαν ότι δυστυχώς δεν υπήρξε συγκεκριμένη πρόταση από τους συνδικαλιστικούς φορείς, επίσης ότι τεχνικά είναι περίπλοκο και χρειάζεται χρόνο, αφού προϋπόθεση είναι να γίνουν ΝΠΙΔ, πράγμα που δεν προχώρησε στις φάσεις των διαβουλεύσεων. Στην περίπτωση των Μηχανικών τα πράγματα είναι πιο εύκολα λόγω της Τράπεζας Αττικής.
Είναι όμως η επιβάρυνση τόσο ευρεία ή μεγάλη, όσο περιγράφεται; Θα αναφέρω κάποιους αριθμούς που παραδειγματικά δίνουν οι τεχνογνώστες και οι αναλυτές για επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες:
-Σε μικτό εισόδημα 15.240 (12000 φορολογητέο) σύνολο υποχρεώσεων 5880 (38% επί μικτού). Διαθέσιμο 9.360 (61% Διαθέσιμο επί του μικτού).
-Σε μικτό εισόδημα 25400 (20.000 φορολογητέο) σύνολο υποχρεώσεων 9.980 (39,28 % επί μικτού) Διαθέσιμο 15.424 (60,72 % διαθέσιμο επί μικτού).
-Σε μικτό εισόδημα 63.500 (50.000 φορολογητέο) σύνολο υποχρεώσεων 31.077 (48,94% επί του μικτού). Διαθέσιμο 32.423 (51,06% διαθέσιμο επί του μικτού).
Στις δύο τελευταίες κατηγορίες πρέπει να αφαιρεθούν 176 ευρώ από τα 20.000 καθαρά και 2000 από τα 50.000 καθαρά, για εισφορά αλληλεγγύης.
Επιβάρυνση; Στις χαμηλές κατηγορίες δηλωθέντων εισοδημάτων, μάλλον όχι. Στις υψηλές, ναι. Ασυμμετρία; Ναι. Καταστροφή; Όχι.
Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό-φορολογικό είναι μια από τις βασικότερες προϋποθέσεις για την αξιολόγηση του προγράμματος και τη χρηματοδότηση της χώρας. Έτσι έχει τεθεί από τους θεσμούς. Η ανάκτηση ήρεμου κλίματος και η κυβερνητική ισορροπία είναι προϋπόθεση οικονομικής στροφής και επομένως η στήριξη της κυβέρνησης είναι εργαλείο μακροοικονομικής αναστροφής και ευρωπαϊκής επανενσωμάτωσης της χώρας.
Μονόδρομος; Φυσικά όχι. Αλλά πρέπει να προσδιοριστεί ο 'άλλος δρόμος' και να περιγραφούν αναλυτικά οι επιπτώσεις του. Όχι ρηξιακές μεγαληγορίες, συντεχνιακές μεταθέσεις και αοριστίες. Συγκεκριμένα σενάρια, του 'άλλου δρόμου' ή της 'άλλης λύσης' έναντι των προτεινόμενων.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν είναι το τέλος. Είναι στάδιο. Χρειάζεται ψύχραιμη ανάλυση, λογική, επιχειρηματολογία, βελτιωτική συγκεκριμένη αντιπρόταση, ιδέες χρηματοδότησης του ασφαλιστικού. Κυρίως χρειάζονται εργαζόμενοι και ανάπτυξη. Αυτή είναι η μοναδική λύση.
Γιατί όμως επιλέγω να απαντήσω στη 'Συντονιστική επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος' και όχι στην 'επιστολή' του κ. Κολλάρου, δικηγόρου, προέδρου του δικηγορικού συλλόγου Σάμου με τους αήθεις υπαινιγμούς, τις παραποιήσεις και τις κρυμμένες προσβολές και απειλές;
Γιατί, υπενθυμίζοντας επιπλέον τα άρθρα 60 και 61 του Συντάγματος και απαντώντας στον συλλογικό φορέα, θέλω να προφυλάξω τον διάλογο, γιατί θέλω να ακούω επιχειρήματα, γιατί στο βάθος οι επιστήμονες έχουν μεγάλο μέρος του δίκιου με το μέρος τους, γιατί το ασφαλιστικό είναι δυναμικό, αφού η οικονομία ανασυγκροτείται και ανασχεδιάζεται και άρα μπορούν να αρθούν αδικίες, να διορθωθούν αστοχίες, κυρίως να μειωθούν οι επιβαρύνσεις".
"Τέλος, γιατί θέλω να συνομιλώ. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω με τους όρους της πολιτικής ευπρέπειας" καταλήγει ο κ. Σεβαστάκης.
Το κεντρικό επιχείρημα που υποτονθορύζει στην επιστολή της συντονιστικής επιτροπής των δικηγόρων είναι ότι η διασύνδεση ασφαλιστικής εισφοράς με τη φορολογική ταυτότητα, με την εισοδηματική στάθμη, δημιουργεί ανισοτιμία αλλά και καταλήγει να πιέσει υπέρμετρα τους δικηγόρους. Το άθροισμα ασφαλιστικών και φορολογικών επιβαρύνσεων -κατά το κείμενο- είναι 'δυσβάστακτο' σύνολο, παρόλο που στο ίδιο κείμενο, υποβαθμίζεται ο ισχυρισμός του, με την επισήμανση μη ύπαρξης αναλογιστικών μελετών, άρα ασφαλούς αποδεικτικού πλαισίου για αριθμούς και μεγέθη.
Βεβαίως, αναλογιστικές προβολές κατατέθηκαν στη Βουλή που περιγράφουν πιθανοκρατικά τη δυναμική του συστήματος. Θα επανέλθω όμως παρακάτω.
Όντως η παραμετροποίηση (η ασφαλιστική επιβάρυνση δηλαδή με εισοδηματικά κριτήρια) ώστε να συναφθεί μια σύμβαση (και η ασφαλιστική και φορολογική κλίμακα αυτή που προτείνεται ή όποια άλλη αντιπροτείνεται, μια τέτοιου χαρακτήρα σχέση είναι, εν τέλει), είναι συζητήσιμη. Κάθε παράμετρος είναι εν μέρει μαχητή. Θα μπορούσε να αντιπροταθεί κάτι διαφορετικό (αν κάποιο πολιτικό κόμμα το είχε επεξεργαστεί, δεν υπήρξε όμως αντιπρόταση), πάντα σε συνάρτηση όμως με την δημοσιονομική ισορροπία. Όμως είναι γενική παραδοχή ότι το ασφαλιστικό σύστημα θέλει γενναία χρηματοδότηση και κάτι τέτοιο απαιτεί κεφάλαια που δεν διαθέτει η χώρα μας και δεν δημιουργεί η οικονομία μας. Δεν αρκούν τα χρήματα της χώρας για να χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό σύστημα. Έτσι ουσιαστικά οι υψηλότερες εισοδηματικές τάξεις καλούνται να χρηματοδοτήσουν, εν μέρει, τους ανασφάλιστους, τους χαμηλοσυνταξιούχους ή τους μη έχοντες επαρκείς ασφαλιστικές αποταμιεύσεις. Μοιράζεται η ζημία ενός μη βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος. Και από την διαίρεση της ζημιάς, κανείς δεν μένει ευχαριστημένος. Πόροι χρειάζονται για τεράστιους αριθμούς συνταξιούχων, ανασφάλιστων, ανέργων, δίκαια ή λιγότερο δίκαια συνταξιοδοτηθέντων. Και αυτοί οι πόροι αναζητούνται και οι ασφαλιστικά ενήμεροι εργαζόμενοι όπως και οι φορολογικά διαφανείς είναι οι πρώτοι που το πληρώνουν. Μια μορφή αδικίας (η επιβάρυνση των εργαζόμενων) για μια μορφή δικαιοσύνης (την κάλυψη των ανασφάλιστων και αδυνάμων). Αδικείται το εύρωστο ταμείο (π.χ. των δικηγόρων, αλλά και των μηχανικών κλπ) για να στηριχτεί το αδύναμο ταμείο, αυτό που καλύπτει τους πολίτες χωρίς ασφαλιστική αποταμίευση.
Για το εύλογο αίτημα των δικηγόρων (και των υπολοίπων ελεύθερων επαγγελματιών) που αφορά τη δημιουργία αυτοχρηματοδοτούμενων επαγγελματικών ταμείων, ο κ. Κατρούγκαλος και ο κ. Πετρόπουλος δήλωσαν ότι δυστυχώς δεν υπήρξε συγκεκριμένη πρόταση από τους συνδικαλιστικούς φορείς, επίσης ότι τεχνικά είναι περίπλοκο και χρειάζεται χρόνο, αφού προϋπόθεση είναι να γίνουν ΝΠΙΔ, πράγμα που δεν προχώρησε στις φάσεις των διαβουλεύσεων. Στην περίπτωση των Μηχανικών τα πράγματα είναι πιο εύκολα λόγω της Τράπεζας Αττικής.
Είναι όμως η επιβάρυνση τόσο ευρεία ή μεγάλη, όσο περιγράφεται; Θα αναφέρω κάποιους αριθμούς που παραδειγματικά δίνουν οι τεχνογνώστες και οι αναλυτές για επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες:
-Σε μικτό εισόδημα 15.240 (12000 φορολογητέο) σύνολο υποχρεώσεων 5880 (38% επί μικτού). Διαθέσιμο 9.360 (61% Διαθέσιμο επί του μικτού).
-Σε μικτό εισόδημα 25400 (20.000 φορολογητέο) σύνολο υποχρεώσεων 9.980 (39,28 % επί μικτού) Διαθέσιμο 15.424 (60,72 % διαθέσιμο επί μικτού).
-Σε μικτό εισόδημα 63.500 (50.000 φορολογητέο) σύνολο υποχρεώσεων 31.077 (48,94% επί του μικτού). Διαθέσιμο 32.423 (51,06% διαθέσιμο επί του μικτού).
Στις δύο τελευταίες κατηγορίες πρέπει να αφαιρεθούν 176 ευρώ από τα 20.000 καθαρά και 2000 από τα 50.000 καθαρά, για εισφορά αλληλεγγύης.
Επιβάρυνση; Στις χαμηλές κατηγορίες δηλωθέντων εισοδημάτων, μάλλον όχι. Στις υψηλές, ναι. Ασυμμετρία; Ναι. Καταστροφή; Όχι.
Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό-φορολογικό είναι μια από τις βασικότερες προϋποθέσεις για την αξιολόγηση του προγράμματος και τη χρηματοδότηση της χώρας. Έτσι έχει τεθεί από τους θεσμούς. Η ανάκτηση ήρεμου κλίματος και η κυβερνητική ισορροπία είναι προϋπόθεση οικονομικής στροφής και επομένως η στήριξη της κυβέρνησης είναι εργαλείο μακροοικονομικής αναστροφής και ευρωπαϊκής επανενσωμάτωσης της χώρας.
Μονόδρομος; Φυσικά όχι. Αλλά πρέπει να προσδιοριστεί ο 'άλλος δρόμος' και να περιγραφούν αναλυτικά οι επιπτώσεις του. Όχι ρηξιακές μεγαληγορίες, συντεχνιακές μεταθέσεις και αοριστίες. Συγκεκριμένα σενάρια, του 'άλλου δρόμου' ή της 'άλλης λύσης' έναντι των προτεινόμενων.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν είναι το τέλος. Είναι στάδιο. Χρειάζεται ψύχραιμη ανάλυση, λογική, επιχειρηματολογία, βελτιωτική συγκεκριμένη αντιπρόταση, ιδέες χρηματοδότησης του ασφαλιστικού. Κυρίως χρειάζονται εργαζόμενοι και ανάπτυξη. Αυτή είναι η μοναδική λύση.
Γιατί όμως επιλέγω να απαντήσω στη 'Συντονιστική επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος' και όχι στην 'επιστολή' του κ. Κολλάρου, δικηγόρου, προέδρου του δικηγορικού συλλόγου Σάμου με τους αήθεις υπαινιγμούς, τις παραποιήσεις και τις κρυμμένες προσβολές και απειλές;
Γιατί, υπενθυμίζοντας επιπλέον τα άρθρα 60 και 61 του Συντάγματος και απαντώντας στον συλλογικό φορέα, θέλω να προφυλάξω τον διάλογο, γιατί θέλω να ακούω επιχειρήματα, γιατί στο βάθος οι επιστήμονες έχουν μεγάλο μέρος του δίκιου με το μέρος τους, γιατί το ασφαλιστικό είναι δυναμικό, αφού η οικονομία ανασυγκροτείται και ανασχεδιάζεται και άρα μπορούν να αρθούν αδικίες, να διορθωθούν αστοχίες, κυρίως να μειωθούν οι επιβαρύνσεις".
"Τέλος, γιατί θέλω να συνομιλώ. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω με τους όρους της πολιτικής ευπρέπειας" καταλήγει ο κ. Σεβαστάκης.
* Είχε προηγηθεί η επιστολή του Γιώργου Κολλάρου προς τον βουλευτή:
"Κύριε Βουλευτά,
την Κυριακή 8 Μαΐου θα κληθείτε να ψηφίσετε το νέο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο. Αυτό, για το οποίο οι συνάδελφοί μου, απέχουν των καθηκόντων τους πλέον των τεσσάρων μηνών, έχουν ματώσει οικονομικά και το κυριότερο απέχουν με πρωτοφανή συσπείρωση. Ήδη οι Δικηγόροι της Σάμου αν και μετά από το μεγάλο διάστημα αποχής έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια αντοχής τους, σήμερα σε ποσοστό 100% ψηφίζουν τη συνέχιση της αποχής. Αναμφίβολο δείγμα καθολικής αναγνώρισης της επικείμενης καταστροφής μας με το νομοσχέδιο αυτό.
Σας θυμίζω ότι οι Πολίτες της Σάμου σας ψήφισαν και σας έδωσαν εντολή να τους εκπροσωπείτε με αναμφίβολη κατεύθυνση, υποθέτω εύλογα, να μη τους καταστρέψετε, αλλά τουναντίον να συντελέσετε στη δημιουργία καλύτερων οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών για αυτούς.
Δικηγόροι, Γιατροί, Μηχανικοί, Λογιστές, Συμβολαιογράφοι, Δικαστικοί επιμελητές και όλοι ανεξαιρέτως οι ελεύθεροι επαγγελματίες πλήττονται βάναυσα με τη ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, εξαθλιώνονται οικονομικά και διακινδυνεύουν στο άμεσο μέλλον την ίδια την επιβίωσή τους.
Επιτρέψατέ μου να ενθυμήσω ότι το μέλλον θα έχει για εσάς δύο δρόμους. Ο πρώτος είναι η διαρκής επανεκλογή σας στον Βουλευτικό θώκο, ώστε να μη σας απασχολήσει ποτέ ξανά το Ασφαλιστικό, άλλωστε δεν θα σας ενδιαφέρει όποιο επάγγελμα κι αν ασκούσατε μέχρι πρότινος. Στην περίπτωση αυτή, αν και δεν προβλέπει κανείς το μέλλον, αναμφίβολα δεν σας αφορά η επιστολή αυτή και μη συνεχίσετε την ανάγνωση.
Ο δεύτερος δρόμος θα σας αναγκάσει κάποτε (ίσως και σύντομα) να γυρίσετε εκεί όπου ξεκινήσατε. Στη δουλειά σας και εκεί θα κληθείτε σε πραγματικό χρόνο να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες αυτού που καλείστε να ψηφίσετε την Κυριακή. Εκεί θα καταλάβετε πια ότι καλείστε όχι να ψηφίσετε, αλλά να εγκληματήσετε κατά του κλάδου των Δικηγόρων και γενικά των ελεύθερων επαγγελματιών.
Συνεπώς με την παρούσα δεν σας καλώ να ενεργοποιήσετε το φιλότιμό σας. Σας καλώ για ύστατη φορά να μη ψηφίσετε το νομοθετικό αυτό ανουσιούργημα, με το πρόσκαιρο για εσάς πολιτικό όφελος, που όμως δεν μπορεί να εξαγνιστεί με αυτό που θα πράξετε. Στο χέρι σας είναι να μας αντικρίσετε στο μέλλον και να μας κοιτάτε στα μάτια. Στο χέρι σας είναι να μη τολμήσετε να μας ξανακοιτάξετε» ανέφερε ο πρόεδρος των δικηγόρων της Σάμου".
