Την εκδήλωση άνοιξε η γραμματέας της Τ.Ε Σάμου του Κ.Κ.Ε Δήμητρα Παντάπαση η οποία σημείωσε την προσπάθεια του κόμματος να μελετήσει τη συγκεκριμένη περίοδο, να δώσει απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα.
Αναφέρθηκε στις αιτίες του στρατιωτικού πραξικοπήματος που "βρίσκονται στις αγεφύρωτες αντιθέσεις του αστικού πολιτικού συστήματος της μετεμφυλιακής περιόδου. Αντιθέσεις και συγκρούσεις που είχαν τη ρίζα τους στο οτι οι ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν εξυπηρετούνταν πλεόν από το μετεφυλιακό αστικό πολιτικό σύστημα. Απαιτούνταν εκσυγχρονισμοί, προσαρμογές ώστε να εξυπηρετηθεί καλύτερα η πιο ομαλή ενσωμάτωση των λαϊκών μαζών. Αποδεικνύεται ότι προκειμένου η αστική τάξη να διασφαλίσει την απρόσκοπτη πορεία των συμφερόντων της, δεν διστάζει να καταφύγει σε κάθε αντιδραστικό μέσο, στη χρήση οποιουδήποτε αντιλαϊκού εργαλείου".
Η κ. Παντάπαση αναφέρθηκε επίσης "στο ρόλο που έπαιξαν στην αντιδικτατορική πάλη το Κ.Κ.Ε και η Κ.Ν.Ε από την ίδρυσή της και μετά. Αποτέλεσαν την ψυχή της αντιδικτατορικής πάλης παρά την κατάσταση παρανομίας, διώξεων, παρά τα οργανωτικά προβλήματα".
Τέλος, μίλησε για τα συμπεράσματα που προκύπτουν όσον αφορά τη στρατηγική που πρέπει να έχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα προκειμένου να υπηρετείται ο στόχος του. "Το Κ.Κ στον καπιταλισμό πρέπει να έχει στρατηγική ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας ανεξάρτητα από τη μορφή της ή τις συνθήκες δράσης του Κόμματος. Ακόμα, ανεξάρτητα αν η μορφή της καπιταλιστικής εξουσίας είναι κομματική κυβέρνηση στηριγμένη στο Κοινοβούλιο ή όχι, ή κυβέρνηση τεχνοκρατών ή στρατιωτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης, σε εμπόλεμη ή μη εμπόλεμη κατάσταση. Συμπέρασμα πολύτιμο για τους σημερινούς αγώνες".
Συγκλονιστική ήταν η αφήγηση του Χρήστου Γαζιάνου, σήμερα μέλος της ΤΕ Σάμου του ΚΚΕ ο οποίος, παιδί 19 χρονών τότε, μέλος της νεολαίας της ΕΔΑ συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο και στο Λακκί της Λέρου μαζί με χιλιάδες άλλους. Βασανίστηκε με φάλαγγα, με εικονική εκτέλεση, αλλά δεν πρόδωσε τους συντρόφους του μέχρι το τέλος. "Έπαιρνα δύναμη από το δίκιο του αγώνα μας", είπε χαρακτηριστικά.
Στην εκδήλωσή έγινε επίσης περιγραφή της ζωής στην εξορία και αναφέρθηκαν η δύναμη της συλλογικότητας, οι γνώσεις που οι φυλακισμένοι απέκτησαν από τους εξόριστους δασκάλους, επιστήμονες κ.λπ., ο συλλογικός τρόπος που μοιράζονταν το ελάχιστο φαγητό για να μην μείνει κανείς πεινασμένος, το ιδιαίτερο βάρος που έδιναν στον πολιτισμό, τα θεατρικά έργα, την ποίηση, τα τραγούδια κ.λπ. και ότι όλες οι μορφές τέχνης αξιοποιούνταν με κάθε δυνατό τρόπο.
Στον χώρο της εκδήλωσης υπήρχε έκθεση της αντιδικτατορικής πάλης της νεολαίας και του λαού, καθώς επίσης και βιβλιοπωλείο, ενώ ακούγονταν τραγούδια του αντιδικτατορικού αγώνα.